Jezioro

Tristan Miseris

Tris siedział przez moment jak posąg, z dymiącym papierosem między palcami i dymem, który leniwie przelewał się w jego ustach. W końcu odetchnął.
- Mówimy do siebie jakimiś szyframi - zauważył, zduszając papierosa o kamień. - Zamiast mówić wprost. Powiem szczerze: nie wiem, czego się teraz spodziewać. Powiedziałem ci, ze byłem neo, a ty nie zareagowałaś. W życiu się z czymś takim nie spotkałem.

Lori Backer

- Byłam w Slytherinie, Tristian - wyjaśniła. Zrozumiał, nie zrozumiał?
Zaciągnęła się i nie wypuszczała dymu z ust, dopóki nie odliczyła do dziesięciu.

Tristan Miseris

Tristan od razu sięgnął po gumę do żucia. Cały czas nie umiał się przyzwyczaić do dziwnego smaku, jaki pozostawał w ustach po wypaleniu papierosa.
- I przez to co? Uważasz, że to normalne? Nie będziesz robić mi wyrzutów, patrzeć na ręce? Nie wierzę.

Lori Backer

Miała cholerną chęć powtórzyć "każdy popełnia jakieś błędy", ale kiedy powiedziała to przed chwilą, Tristian się na nią zezłościł.
- To nie jest dla mnie coś innego, nierealnego. Nie byłeś Ślizgonem, nie wiesz, jak to jest - zauważyła.

Tristan Miseris

- Ta... Krukon - mruknął pod nosem.
TRis zamilkł na moment, w skupieniu pocierając skroń palcami zdrowej ręki. Jakieś to było wszystko nierealne.
- Udajmy, że tego nie było - zasugerował. - Nic nie wiesz, tak będzie lepiej. Nikt w zamku chyba nie wie.

Lori Backer

- Tak będzie najlepiej - powtórzyła w ślad za nim.
Paliła o wiele dłużej, niż kolega; on już skończył, a jej papieros skrócił się o może trzy centymetry...
- Dlaczego mi to w takim razie powiedziałeś?

Tristan Miseris

- Musiałem się wygadać - odparł. - Wiesz, ciężko mi było czasem to wszystko dusić w sobie. O tym, że byłem neo nie wiedzieli nawet moi bracia, o śmierci Wilburna nie mówiłem nikomu poza rodziną. No oczywiście na uczelni wiedzieli, bo długo się wtedy nie pojawiałem na zajęciach i musiałem się jakoś usprawiedliwić, ale z kumpli nie wiedział nikt.

Lori Backer

Spojrzała na niego zszokowana. I to wszystko powiedział jej, tej Lori, z którą gadał może z pięć razy? Dziwne, conajmiej dziwne.
- Czuję się zaszczycona - mruknęła z lekkim uśmiechem.

Tristan Miseris

- Ja na twoim miejscu czułbym się raczej niezbyt fajnie - zauważył. - W końcu te moje wyznania trochę cię obciążyły, przyznasz.

Lori Backer

- Trochę. Trochę - powtórzyła. - Ale nie musisz się martwić, nie będę przez to zarywać nocy.

Tristan Miseris

Niepewność Tristana nie została do końca rozwiana, ale poczuł się nieco pewniej.
- Poznałem cię kiedyś z Mikaelem? - zapytał nagle. Nie wiedział, czy był wtedy z nią, czy inną profesorką, pamiętał tylko, że któraś poznała Mikaela.

Lori Backer

- Nie wiem nawet kim jest Mikael - stwierdziła.

Tristan Miseris

Tris pokiwał głową - czyli wtedy był z kimś innych. Ech, niech szlag trafi tą jego pamięć do twarzy...
- kumpel ze studiów, neo, który mnie w to wszystko wciągnął. Teraz siedzi w Azkabanie.

Lori Backer

- Jakbyś miał mnie z nim poznać w takim razie? - zainteresowała się.

Tristan Miseris

- Był tu kiedyś - wyjaśnił. - Zatrzymał się w Hogsmeade. Wiesz, pamiętam, że z kimś stąd go poznawałem, ale z pamięcią do twarzy mam na bakier, jak każdy mężczyzna.