Jezioro

Mischa Trachtenberg · Wysłany: Wto 21:35, 27 Mar 2007 Temat postu:

Stanęła nad samym brzegiem jeziora. Wyciągnęła z kieszeni stare zdjęcie, znajdował się na nim mężczyzna, który uśmiechał się do Mischy i machał jej ręką. Ręce zaczęły się jej trząść, chwiejnym ruchem ręki wyjęła różdżkę. - Dlaczego?- szepnęła a na zdjęcie spadło kilka łez. Mruknęła zaklęcie i spaliła zdjęcie. Wiatr zdmuchnął z jej dłoni popiół po zdjęciu. Stała tak jeszcze przez chwilę. Wracając schowała trzęsące się ręce do kieszeni by je uspokoić.

Nathan Ebony · Wysłany: Wto 21:42, 27 Mar 2007 Temat postu:

Usiadł pod drzewem mocząc wieczorną skroploną parą wodną* szatę i zanurzając opuszki palców w wodzie. Tak przyjemnie chłodnej, lodowatej. Orzeźwiającej.
Ale po chwili stwierdził, że równie dobrze mógłby jeść teraz kolacje i tak też zrobił- udał sie do Wielkiej Sali.
*bo chyba nie rosą? =='

Roux San-Holo · Wysłany: Śro 16:40, 28 Mar 2007 Temat postu:

Dotarł nad jezioro. Ucieszony widokiem budzącej się do życia wiosny, przysiadł na trawie. Wyciągnął jedną z wielu książek ze swojej torby bez dna. Alex i czarny smok. Czytał to już wiele razy. W końcu było to dzieło jego ojca. Ze względu na zbyt mały nakład trudno było je znaleźć w księgarniach...
Przez chwile rozmyślał o tym, jakim cudem może kochać swojego ojca. Kochał go i nienawidził jednocześnie. Postanowił nie zaprzątać sobie głowy tymi przykrymi sprawami pierwszego dnia szkoły. Zaczął czytać.
Nie skupił się jednak na książce. Jego myśli po prostu błądzimy po zupełnie innych torach. Marzył o nowych miejscach, podróżach. Nadal był za bardzo przytłoczony ogromem szkoły i ilością ludzi otaczających go.

Roux San-Holo · Wysłany: Śro 18:17, 28 Mar 2007 Temat postu:

I poszedł...

Aisling Biteford · Wysłany: Śro 20:55, 28 Mar 2007 Temat postu:

Usiadła na torbie tak szybko i gwałtownie, że zmartwiła się nawet o stan swojego pióra i ołówków.
Westchnęła, wzruszyła ramionami i zaczęła przyglądać się jezioru, które wydawało jej się brzydkie i nieciekawe.

Aisling Biteford · Wysłany: Śro 21:09, 28 Mar 2007 Temat postu:

A potem poszła.

Fauntley Prentice

Usiadł zrezygnowany na ziemi, nie daleko brzegu, ale jednak w stosownej odległości, aby uniknąć niespodziewanego zamoczenia. Obracał chwilę jakiś patyczek w palcach, a potem zaczął kreślić jakieś esy-floresy na trawie. Żeby się czymś zająć.
Wyglądał, jakby był chory i zapewne tak było, chociaż on wszystko zwalał na zmęczenie. To, że bolały go oczy, to, że był blady, to, że w głowie mu huczało. I tak, to, że myśli mu się plątały też.

Fauntley Prentice

Wstał, otrzepując szatę. Rozejrzał się jeszcze raz, ostatni, po błoniach i ruszył w stronę zamku.

Mischa Trachtenberg

Usiadła pod drzewem przy jeziorze. Po tej całej dziwnej wyprawie zdążyła już wrócić do dormitorium. Przebrała się i umyła, gdy w łazience zobaczyła swoje odbicie, przypominała starego brudnego Norwega. Miała problemy ze zmyciem krwi, ale w końcu dała radę. Była jedną z nielicznych, której udało się wyjść z tej przygody bez większych urazów na ciele. Przez tą całą podróż była cała obolała i trochę śpiąca. Mischa postanowiła posiedzieć trochę nad jeziorem i zapomnieć o Adolfie i jego nożu. Miała nadzieje, że ktoś przyjdzie i jej potowarzysz.
A potem poszła. Udając, że wcale nie myśli o głupi kapłanie.

Nathan Ebony

W głowie całkiem przyjemnie mu szumiało i czuł się nadzwyczaj dobrze. Ślizgon odczuwał ciepło na całym ciele mimo że pogoda nie dopisywała tak idealnie, jak możnaby było to sobie wymarzyć. Choć wciąż odczuwał skutki chwil słodkiego pijaństwa z poranku (skoro świt w południe) stwierdził z zadowoleniem, że mogło być gorzej. Że mógłby być tym, który pomagałby jakiemuś popieprzonemu magomedykowi z szóstej klasy.
- Oj, Fauntley- zachwiał się lekko co skłoniło go do oparcia się o drzewo- narozrabialiśmy- dokończył z szczerym uśmiechem na twarzy mającym wyrazić to, jak bardzo go przejmują przedpopołudniowe wydarzenia.

Fauntley Prentice

- Nie pierwszy, nie ostatni raz - powiedział, ciskając jakimś kamieniem w nieruchomą taflę jeziora. A potem usiadł na trawie, opierając łokcie na zgiętych kolanach. - Mogliby mnie już z tej szkoły wywalić - mruknął.

Nathan Ebony

- Fauntley, muszę ci coś powiedzieć. Zapomnielismy o Zapałce, tfu! Iskierce- mruknął niechętnie.- Nie powinnismy byli wychodzić bez niej, poczuje się taka osamotniona.

Fauntley Prentice

- Spała - powiedział spokojnie, mnąc w palcach źdżbło trawy. - Zresztą Emptyline nic jej nie zrobi. Uznała, że jest delikatna i, chociaż tego nie powiedziała, to nasza wina. - Wzruszył obojętnie ramionami. - Jej da spokój. Najwyżej wezmę wszystko na siebie - łącznie z Leah - dodał, uśmiechając się krzywo. - Raz bedę szlachetny.
Na dziedzincu dostrzegł sylwetkę Corinne. Wyciągnął ostrożnie rękę i pomachał jej.
Nie był pewny, czy go zauważyła.

Nathan Ebony

- No ba, że da jej spokój. Zresztą, co złego zrobilismy?- zapytał, może nieco naiwnie i głupio.

Corinne Hawkins

Mogli zobaczyć ją już z daleka - nie spieszyła się, szła powoli. Niepewnie uśmiechnęła się do Puchona.
- Cześć Fauntley - przywitała się. Zerknęła na drugiego chłopaka. Nie znała do.