Jezioro

Natalie Hepburn

- Znalazłam kota - mruknęła Natalie. - I grzybka.
Westchnęła.
- Szkoda, że to nie może być kobold.
Ziewnęła, kiedy nagle poczuła, że coś wspina jej się po ramieniu.
Dużo nóg. Lekkie stąpanie, jakby...
- PAJĄK! - wrzasnęła, zrywając się z miejsca.

Amelia Hammett

Odchyliłą głowę do tyłu, by na niego zerknąć.
- Coś się stało? - zapytała niepewnie. A potem spojrzała na Natalie. Jakby z rozbawieniem i zdumieniem jednocześnie.
- Boisz się pająków?

Terry Wingstock

Wstał pomału i podszedł do Natalie. Ziewnął lekko. I przyjrzał się.
- Malusi pajączek... Czekaj... Nie skacz... - ostrożnie wyciągnął dłoń by zgarnąć wielonoga.
- Można..? - zapytał spokojnie. Woli nie mieć obitej twarzy potem...

Natalie Hepburn

- O Jezu, o matko, do jasnej Anieli - mruczała, popiskując i otrzepywała się z obrzydzeniem.
I nagle zauważyła coś na nosie.
- Aaa! - wrzasnęła w panice. - ZABIERZ GO ODE MNIE!

Terry Wingstock

Pokręcił głową z niedowierzaniem.
- Stój, kobieto... On sie boi... - mruknął i jedną ręką złapał ją za ramię.
Westchnął niesłyszalnie i zgarnął czarnego pajączka na drugą dłoń.

- Patrz. Już po tragedii - uśmiechnął się do pająka, wystawiając go w kierunku Natalie na otwartej dłoni.

Natalie Hepburn

Zasłoniła dłońmi oczy, nie chcąc na niego patrzeć.
Traumatyczne przeżycie.
- Jestem kwiatem lotosu - mruknęła, oddychając głęboko. - Kwiatem lotosu. Pająki mi nie straszne... Aaa!
I odskoczyła od Terry'ego, patrząc na niego przez palce.

Amelia Hammett

Amelia aż usiadła, przyglądając się całemu zajściu. I otwarcie się śmiałą z dziewczyny. Bo nie mogła się powstrzymać.

Terry Wingstock

Uniósł brwi do góry.
- W Pod robiłaś szkice, a teraz panikujesz widząc zwierzę dwunastokrotnie mniejsze od ciebie... Coś podobnego - skwitował wywód uśmiechem.
Podrapał się w nos.
- Zaraz wracam... Odstawię go gdzieś...- mruknął i odszedł w kierunku rosnącego niedaleko dębu. Od czasu do czasu przystawiał jedną dłoń do drugiej, żeby pająk nie zwiał.

Natalie Hepburn

Mruknęła coś, co brzmiało jak "arachnofobia".
I usiadła z westchnieniem koło śmiejącej się Amelii. Naburmuszyła się.

Amelia Hammett

Przyłożyłą dłoń do ust, żeby się uspokoić. Wzięła kilka głębszych wdechów i podłałą dziewczynie szeroki uśmiech.
- Co co? - zapytała, widząc jej minę.

Natalie Hepburn

Nie odpowiedziała, z godnością unosząc podbródek.
- To był naprawdę straszny pająk - mruknęła.
Ale kąciki ust zadrżały jej nieznacznie.

Terry Wingstock

W tym czasie jasnowłosy stał już przy drzewie.
Spojrzał na pajączka tęsknie. I postawił go na chropowatej korze.

- No już. Sio... - stwierdził, przyglądając się, jak małe czarne nóżki wdrapują się coraz wyżej, wyżej... I wyyyżej...

Wsunął dłonie do kieszeni. I zawrócił.

Amelia Hammett

- Tak. Wielki, straszny pająk. Wierzę - odparła z powagą. Pełną. Tylko nie pasował do niej ten uśmiech.

Natalie Hepburn

Spojrzała na Terry'ego z uniesionymi brwiami.
- Już...? - bardziej stwierdziła niż zapytała.
A Amelia zarobiła kuksańca w bok.
- Następnym razem ja też będę się wyśmiewać z twoich lęków - powiedziała, żartobliwie grożąc jej palcem.

Terry Wingstock

Wrócił.
Minę miał co najmniej rozbawioną. Ale nie roześmiał się.

Kiwnął głową i przysiadł na trawie.