ROZPOCZĘCIE ROKU.

Tristan Miseris

- Byłem na Węgrzech. Znowu. Kuroliszka sobie przywiozłem - pochwalił się, demonstrując zabandażowaną rękę. - Ale cholerstwo pogryzło mnie pierwszego dnia. Głupi, próbował go złapać jak zwykłego kurczaka, zapominając, że to jednak jest wielkości dużego psa.
Tristan zaśmiał się ze swojej głupoty.
- Bestiar ze mnie jak z mysie rzyci fanfara.

Aisling Biteford

- On jest straszny - powiedziała Aisling Biteford, przemieszczając się z krzesełka na krzesełko i zmierzając w ten nietypowy sposób w kierunku Fauntley'a. Do niego też się zwracała, co jest chyba oczywiste, prawda? Takie samotne, zagubione dziewczę zawsze szuka oparcia i bezpieczeństwa u starszych, mądrzejszych i wyższych kolegów.
A ON był straszny.
- Mam nadzieję, ten atak kaszlu to zwiastun nieuchronnej śmierci.

Nie, żeby była ciekawa nowej znajomej Fauntley'a. Wcale jej nie obchodziła.

Lori Backer

- Nie znam się na tym - przyznała. - Ale i tak brzmi groźnie.

Tristan Miseris

- Kuroliszek to taka krzyżówka kury, smoka i jakiegoś trzeciego stworzenia, z futrem w każdym razie - wyjaśnił Tristan. - W tym roku to będę robił, to go trochę pohoduję, a później wypuszczę, bo to żre więcej niż ja i Shiva razem.

Lori Backer

- To na pewno bezpieczne? - zaniepokoiła się. - Skoro zrobiła coś takiego... tobie... Nie chcemy tu rodziców, którzy martwią się o swoje pociechy - zauważyła.

Fauntley Prentice

Rzeczywistość stawiała zdecydowanie zbyt wysokie wymagania - no bo niby jakim cudem nasz drogi, rozkojarzony Puchon miał zareagować, kiedy dziewczynka wyrzucała z siebie słowa z prędkością karabinu maszynowego? To było zbyt wiele jak dla jego zamroczonego umysłu. Przynajmniej z początku, bo przecież potem padło imię Peppy i proszę, chłopak trzeźwy jakby go to oblał szklanką wody.
No, może przesadzam, ale przynajmniej nie wyglądał już na kogoś, kto ma ochotę skoczyć z Wieży Astronomicznej z powodu skrajnego niewyspania.
A potem, kiedy dziewczynka uciekła, nawet się uśmiechał, oczywiście już po rozszyfrowaniu tych czarnych liter. Zamrugał, kiedy usłyszał Iskierkę.
- Cześć, Isie - powiedział, zupełnie nieprzytomnie. I oczywiście bezwiednie spoglądając w stronę stołu Ślizgonów - cholera, dlaczego musi tu być tyle ludzi?!

Tristan Miseris

- Bezpieczne - zapewnił Tristan, zabierając się za utylizację sałatki. - To ja zachowałem się jak głupek i złapałem tego kuroliszka za szyję, jakbym próbował go udusić. Uczniom nie dam zrobić takiego numeru, słowo.

Lori Backer

- No, ja mam nadzieję - zaśmiała się. - Nawiasem mówiąc, ten rok zapowiada się strasznie... Widecyrektor, opiekun... - Potrząsnełą głową.

Aisling Biteford

- Bo to rozpoczęcie roku? A Hogwart jest jedną z najlepszych szkół magii na świecie? I ludzie marzą o nauce tutaj? Właściwie to nie wiem - przyznała, nakładając sobie na talerz udko z kurczaka. - Ale to zawsze większa publiczność, poza tym można siać zgrozę przed całą szkołą, udawać schorowanego... On pewnie jest wampirem. Albo wilkołakiem.

Ona też wpatrywała się w stół Ślizgonów, ale chyba tylko dlatego, żeby na coś patrzeć. Nie była głodna, bo mama zapakowała jej prawie tysiąc cztery kanapki z pomidorem. Połową nakarmiła sowę sąsiadki z przedziału, kiedy tamta drzemała. Ale resztę zjadła...!

- Jeśli chcesz kiedykolwiek wyznać miłość Perpetule, to masz jedyną okazję, aby to wyznanie zostało zapamiętane przez wszystkich uczniów. - Nie była złośliwa. Mówiła to takim głosem, jakby była to najzwyklejszą rzeczą w świecie.

Pomachała jakiejś dzieweczce, której nawet pewnie nie znała.

Tristan Miseris

- Poradzisz sobie - zapewnił Tristan. - Urien i tak będzie wykonywał większośc zadań, opieka to nic trudnego w sumie, ja sobie poradziłem w zeszłym roku, to ty pewnie też dasz sobie radę.

Lori Backer

- Nie byłabym tego taka pewna - odpowiedziała kwaśno, grzebiąc widelcem w talerzu. - W końcu miałeś... e... przygodę z Michelle?

Fauntley Prentice

Iskierko, musisz mu wybaczyć. Jest NAPRAWDĘ rozkojarzony i tym razem chyba ma powody. Bo wiesz, że jego siostra miała w tym roku iść do Hogwartu? Wiesz? No pewnie, że wiesz. Ale jakoś tak wyszło, że jej tu nie ma, może będzie, a może nie, kto to wie...
No i Perpetua. Rozumiesz, prawda? Musisz rozumieć, Iskierko. I wybaczyć to, że prawie Cię nie słuchał - drgnął dopiero na dźwięk tego odpowiedniego imienia i obawiam się, że dzisiaj inaczej nie można do niego dotrzeć.
- Co tam uczniowie... - stwierdził apatycznie. I nawet oderwał wzrok od stołu Slytherinu! I uśmiechnął się nieprzytomnie.
Ach, co za poświęcenie.

Tristan Miseris

Tristan wbił widelec w jakąś kolorową zawartość swojego talerza.
- Czemu wypominasz mi coś, czego nie było? - zapytał sucho.

Lori Backer

- Nie było? - zdziwiła się. - Przecież ona czytała Necromicośtam... - Najwyraźniej rzeczywiście chodziło jej tylko o to.

Aisling Biteford

- Co tam uczniowie! - zawtórowała mu z nagłym entuzjazmem. - Więc idź do Peppy, wyznaj Peppy miłość, powiedz, że kochasz Peppy, a najlepiej biegnij tam, do Peppy, przeskocz stoły, żeby dotrzeć do Peppy i krzyknij na całe gardło do Peppy: Kocham cię, Peppy.
Zauważyła jego reakcję na to imię i postanowiła sprytnie (tak, to było iście ślizgońskie, prawda? Odziedziczyła to po Leasi!) wykorzystać zaistniała sytuację.