Lekcja druga - zielarstwo.

Tibby McGregor

Mobing!
- Sądzę, że każe drzewo ma odpowiednią dla siebie porę roku. Choć najbardziej przemawia do mnie wiosna.
I ona nie była dłużna profesorowi.
A może chciała być po prostu miła.

Urien Fawning

- Otóż, panno McGregor, w tym wypadku spotykamy się tylko z pewnymi osobnymi przypadkami, co do których musimy zachować indywidualny behawior zbioru, ale faktycznie, okresem najwłaściwszym do zbioru kory jest wiosna, kiedy soki zaczynają krążyć w drzewie... Panie Prentice, czas, aby i pan się odezwał. Po czym poznać, że pączki nadają się do zbioru? Jeżeli ktoś to wie, proszę podnieść rękę.
No tak, nie spodziewał się, by Fauntley wiedział...

Tibby McGregor

Podniosła rękę.
Chciała się zemścić na profesorze i pokazać, że coś wie. Taka kobieca mściwość. Skąd u niej coś takiego?!
- Pączek gotowy do zbioru to pączek lepki, panie profesorze, czyż nie?

Fauntley Prentice

Tak, Tibby, mścij się, mścij. Fauntley nie ma nic przeciwko, skąd!
Siedzi cicho i udaje, że nie zdążył odpowiedzieć. Bo nie zdążył, prawdaaa?...

Tibby McGregor

Najgorzej, jak ktoś sobie coś wmawia, wiesz?
Ale przecież dyrektor nie musi tego wcale wiedzieć.
Wiesz, że teraz Fauntley ma u Tibby dług wdzięczności? Oj i to duży!

James Morris

James robił się coraz bardziej śpiący. Oczy zamykały się coraz bardziej a głowa kiwała się na boki. Chłopak powoli tracił kontakt z otoczeniem, lecz jego czujność nadal była w najlepszej formie.

Urien Fawning

- Panno McGregor, widzę, że coś się pamięta z poprzednich lat. Ale to nie oznacza nic dobrego dla pana Fauntleya. Tak więc, Prentice... Wymień mi cztery gatunki ziół, podaj części tych roślin zdatne do zbioru i wykorzystania, następnie wybierz sobie jedną z nich i powiedz, co można zrobić z pozyskanymi z niej częściami ciekawego. Potem jesteście wolni.
Spojrzał na chłopaka. Pytanie nie było trudne, ale obszerne...

Tibby McGregor

Tibby podniosła wyżej bordę.
Uważaj, bo sobie zrobisz krzywdę dziewczyno!
Zapisała coś pospiesznie na pergaminie i patrzyła na skupionego na osobie Fauntleya, profesora.
Biedny.
Mobbing był chyba hobby Fawninga.

Urien Fawning

- No cóż, Fauntley. Napiszecie to wszyscy na zadanie domowe. Eliksirów dziś nie ma. Żegnam.
Wziął książki i teczki, po czym wyszedł z sali.

James Morris

-Nareszcie- odetchnął z ulgą chłopak.
-ile moża siedzieć w tej klasie, ale bynajmniej mnie nie pytał. Można było wyczuć satysfakcje w głosie Jamesa
-skoro nie ma tutaj już nic do roboty to uciekam- odparł sam do siebie poczym zaczał iść w kierunku wyjśćia opuszczając sale.

Tibby McGregor

Tibby wzięła swoje rzeczy i ruszyła w kierunku drzwi, tylko mrucząc cicho cześć w stronę chłopaków.

Fauntley Prentice

Och, i nie dostał złej oceny? NAPRAWDĘ? A już miał zaczać pleść o czarnym bzie!...
Cóż. Co to za różnica mówić bzdury, a pisać bzdury? Żadna. Więc nie ma problemu.
Ale ostatecznie humor poprawił mu brak eiksirów. Tak bardzo, że jakoś wróciły mu siły i chwilę potem go już nie było.
Rozpłynął się w powietrzu!

James Morris

James na widok Tibby usmiechnął się ochoczo i odpowiedział na jej słowa. Jednak szybko wrócił mu na twarz grobowy nastrój.