Główny księgozbiór.

Perpetua Scout

Milczała, pozwalając odpowiedzieć Terry'emu. Może powinna ich zostawić samych? - przemknęło jej przez głowę, a następnie schowało się w najmroczniejszym kącie biblioteki, jakby bojąc się, że Corinne mogła to usłyszeć. Perpetua rzuciła jej tylko jedno krótkie spojrzenie.

Terry Wingstock

Uśmiechnął się.

Nagle jednak coś mu się widocznie przypomniało, gdyż uśmiech na jego twarzy zastąpiła dosyć poważna mina. Przez moment zbierał się w sobie, koniec końca zaczął:
- Jeśli wpadniecie na jakiś "idealny" pomysł, dajcie mi znać... Tymczasem muszę się pożegnać.
Wstał i skłonił lekko głowę w geście pożegnania.
- Było mi miło.
Podniósł książkę ze stołu i ruszył w kierunku "Mrocznych Drzwi Zagłady" alias wyjścia z biblioteki.

Nim wyszedł odwrócił się jeszcze i spojrzał na Corinne.
Chyba chciał coś dodać, ostatecznie odwrócił się jednak i zniknął za drzwiami.

Corinne Hawkins

- W zasadzie to ja też idę - Zerwała się z miejsca. - Mogę ci potowarzyszyć trochę?

Terry Wingstock

Stanął jak wryty.
- Znaczy... Mi...?

Corinne Hawkins

- No... tobie - dodała trochę niepewnie. - O ile nie masz nic przeciwko, oczywiście.

Perpetua Scout

Nadal siedziała w milczeniu i przyglądała się im ze złośliwym uśmiechem. I uroczym. Takim perpetuowatym.

Terry Wingstock

Zganił się w myślach za idiotyczne pytanie.
"Teraz ma cię za jeszcze większego idiotę" - przemknęło mu przez myśl.

Słysząc jednak niepewność w głosie Corinne, odwrócił się i podszedł do niej.

- Przeciw...? Bynajmniej - uśmiechnął się - Dokąd więc...? - zapytał starając się unikać wzroku Perpetuy, który mógłby spotęgować już i tak lekko zauważalny rumieniec na jego twarzy.

Corinne Hawkins

- Do wieży, oczywiście.
Uśmiech powrócił na jej twarz.
- Chętnie bym pospacerowała, ale jestem dość zmęczona.
Zerknęła na Perpetuę, która uśmiechała się w charakterystyczny dla siebie sposób i pomachała jej.
- Do zobacznia, Peppy.

[Muszę spadać.]

Terry Wingstock

Pokiwał głową ze zrozumieniem.
- Odprowadzę cię. Do zobaczenia Perpetuo - skłonił się.

[Ja również]

Corinne Hawkins

Kiwnęła głową z uśmiechem, po czym wyszli.

[To dobranoc Smile

]

Perpetua Scout

Odprowadziła ich wzrokiem, następnie odczekała dziesięć minut - by prawdopodobieństwo, że na nich wpadnie w hallu spadło do zera - po czym sama udała sie na spoczynek. Z tym swoim uśmiechem na ustach i życzeniami powodzenia dla Corinne. Ile w końcu można błąkać się w samotności po świecie?

Perpetua Scout

Przyszła do biblioteki. Może z przyzwyczajenia, a może chciała pomyśleć. Usiadła przy tym stoliku, przy którym wczoraj zasiadało Bractwo Czegośtam. Po krótkiej chwili już była w pozycji półleżącej - z głową opartą na dłoniach i ramionami gdzieś tam trochę dalej. Westchnęła cichutko. Śnieżnobiałe chmury za oknem tak ładnie wędrowały sobie po soczyście błękitnym niebie.

Corinne Hawkins

Jak zwykle, kiedy się nudziła, udała się do biblioteki. Zawsze spotykała tak kogoś z bractwa. Uśmiechnęła się pod nosem, kiedy zauważyła Perpetuę leżącą na stoliku. Usiadła obok niej.
- Cześć, Peppy - powiedziała cicho.

Perpetua Scout

- Witaj, idealna towarzyszko - mruknęła wesoło, nie zmieniając jednak pozycji. Przekrzywiła tylko trochę głowę, chcąc spojrzeć z innej perspektywy na obłoki. Zmrużyła oczy. Śmiesznie przy tym wyglądała tak swoją drogą.
- Powinnam okazać szacunek wyższej rangą i się podnieść, czy szefowa soboty ma wolne? - zagadnęła całkiem poważnie. Tylko oczy ją zdradzały, a śmiały się one dość otwarcie.

Corinne Hawkins

- Ja pracuję dwadzieścia cztery godziny na dobę. Ciężkie jest życie ideała, zresztą sama wiesz. - Mrugnęła do przyjaciółki. - A tak swoją drogą, zapomniałaś, że obie władamy bractwem? Zostałaś nominowana przez Terry'ego, ja poparłam twoją kandydaturę i jestem pewna, że Faunt też nie będzie miał czegoś przeciwko...