Główny księgozbiór.

Terry Wingstock

Istotnie, wychodzącego Fauntleya nie zauważył. Pisał sobie spokojnie dalej, od czasu do czasu bawiąc się wiszącym na szyi błękitnym kamieniem.

Terry Wingstock

Skończył. Zebrał papierzyska, zasunął krzesełko i poszedł.

Amelia Hammett

Amelia weszła do biblioteki z ambitnym planem odrobienia wypracowań. Przez chwilę błąkała się między regałami szukając odpowiednich pozycji, a potem zajęła jeden ze stolików przy oknie. Rozwinęła przed sobą pergamin i porozkładała książki. Zaczęła wertować pierwszy wolumin, jednak szybko jej wzrok sierował się do okna i dalej, na błonia. Wodziła przy tym koniuszkiem pióra po twarzy.
W końcu zadanie nie ucieknie.

Ailith Ingart

Podeszła do drzwi i, co może dla niektórych wcale nie było takie oczywiste, weszła do biblioteki. Potoczyła spojrzeniem po zakurzonych regałach, a po chwili usiadła przy jednym ze stolików przy oknach. Przeniosła wzrok na widoczek za szybą.

Niedługo później poderwała się z krzesła i po prostu wyszła, wręcz trzaskając drzwiami (niechcący).

Amelia Hammett

Słysząc huk zamykanych drzwi, odwróciła wzrok od okna. Nie dostrzegła, kto wyszedł i wcześniej również nie widziała rudowłosej Gryfonki. Ale przynajmniej ten hałas przywołał ją do rzeczywistości.
Pochyliła się nad książkami i zaczęła szukać odpowiednich fragmentów i przepisywać je na pergamin. Jednak po dłuższej chwili skreśliła wszystko, przeczesując włosy dłonią. Westchnęła i znowu spojrzała za okno.
Ciekawe czy sowa już doleciała.

Lucy D. Vivian · Gość

Coś oplotło Amelię z tyłu. Zręczne, szczupłe dłonie, przyjemna skóra, miły zapach. Policzek ocierający się o policzek.
Przystojny chłopak? Wrong.
Lucy D. Vivian zajrzała dziewczynie przez ramię, przytulając się jak małe dziecko.
- Uczysz się? - zapytała z ciekawością.

Amelia Hammett

Odwróciła głowę od okna i przechyliła ją odrobinę do tyłu, by spojrzeć na dziewczynkę.
- Próbuję, ale jakoś mi nie idzie - odparła, uśmiechając się do niej lekko. - A ciebie co tu sprowadza?

Lucy D. Vivian · Gość

- Spaceruję w celu uzyskania jak najwyższego poziomu skondensowanej wiedzy, zarówno w kwestii poznawczej, jak i w kwestii egzystencjonalnej - wymruczała z emfazą. A potem wciągnęła powietrze w płuca i aż drgnęła.
- Ładne mydło - rzuciła szybko.

Amelia Hammett

Zmarszczyła brwi, początkowo zaskoczona zmianą tematu. Przyglądała się jej przez chwilę, a potem zamarła, przypominając sobie o pewnej sprawie.
- Normalne - mruknęła cicho, odsuwając nogą pobliskie krzesło. - To siadaj i poszukaj wiedzy tutaj. W towarzystwie jakoś raźniej. - Ponownie zerknęła na Lucy.

Lucy D. Vivian · Gość

Usiadła, ciągle wąchając powietrze, jakby wyczuła nieprzyjemny zapach. Kłapnęła zębami, cicho, krótko. Wyciągnęła z plecaka własne książki, przeciągnęła się.
- Taka pogoda, a ty się uczysz... - zganiła Amelię z półuśmiechem.

Amelia Hammett

- Nie mam nic innego do roboty - odparła, przyciągając do siebie jedną z książek, lecz chyba tylko dla pozorów. Bo jakoś nie miała ostatnio głowy do nauki. Przy okazji światło dzienne ujrzała znacznie mniejsza pozycja, która wcześniej leżała pod ciężkim tomem transmutacji. - A jakoś samej na błoniach nie chce mi się siedzieć.
Zerkała cały czas na Gryfonkę. Miała nadzieję, że nie węch trochę jej się stępił.

Lucy D. Vivian · Gość

- Ach, tak... - perły na nadgarstku Lucy stuknęły cicho o blat, gdy położyła rękę na stole. Wśród pozycji z jej torby niewiele było do nauczania. Lucy była znana z czytania dziwnych książek. "Wstęp do psychoanalizy" Freuda i niesławny "Malleus Maleficarum". Do tego podręcznik do Zaklęć, do Zielarstwa, do Historii Magii. I zeszyt opatrzony notatką "Dywagacje nt. szaleństwa".
A potem zaczęła wzrokiem oceniać Twoje książki.
- Ueue, transmutacja - skrzywiła się - Słaby ze mnie polimorf.

Amelia Hammett

- Nie tylko z ciebie - mruknęła. - Chociaż byłam na jednej lekcji tylko, to jakoś nie mam ochoty już tam wracać. Bo chyba źle to się skończy - westchnęła, od niechcenia przerzucając kartkę. Obok leżała jeszcze książka do numerologii, jakiś zakurzony tom o zaklęciach, jako coś ciekawego do poduszki i "Droga do Wstąpienia" wyglądająca nieśmiało spod reszty.
Amelia podrapała się końcówką pióra po nosie, widząc Freuda.
- Nie było nic lżejszego? - zapytała, wskazując na książkę, a potem spojrzała na jej nadgarstek. - Oo, jakie ładne.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy usmiechnęła się, słysząc komplement.
- Tak, bardzo ładne. Młody magomedyk Murray postanowił mnie uradować takim praktycznym prezentem - westchnęła, z uwagą wpatrując się w "Drogę do Wstąpienia" - A to co? Kształcisz się w drodze do Przebudzenia?
Uśmiechnęła się, marszcząc nos.

Amelia Hammett

- Ian? To musiałaś sobie czymś zasłużyć na taki prezent - odparła z uśmiechem, a potem podążyła za wzrokiem blondynki. - Po prostu poszerzam wiedzę, bo ktoś mnie tym zainteresował.
Oczywiście wiadomo było kto.