Główny księgozbiór.

Maxwell Ingart · Wysłany: Sob 20:49, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Transmutowane z guzika, dziergać niestety nie umiem. - Zapewnił poważnie. - Ale to ostatni krzyk mody. Żywe, interesujące i przyciągające uwagę kolory. Niedługo cały Hogwart weźmie mój sweter za wzór.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 20:49, 17 Mar 2007 Temat postu:

- A co, w Krukolandzie nie ma słodkich, małych Krukoneczek? - zapytał, również szczerząc zęby. Trochę złośliwie. - Ostatni krzyk mody? - zaśmiał się. - Może ja sprawię sobie seledynowy?

Maxwell Ingart · Wysłany: Sob 20:53, 17 Mar 2007 Temat postu:

Nachylił się do Fauntleya, ściszając głos, by Natalie nie usłyszała.
- Jeśli jakaś dostaje się do tego domu nauki, to od razu jej jedyną i prawdziwą miłością staje się biblioteka. No wiesz, taka klątwa Roweny. Ona musiała być feministką.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 20:54, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Nie do twarzy ci w zielonym - stwierdziła, przykładając do policzka Fauntley'a zieloną książkę, którą wyciągnęła z torby. - Ja nie lubię takich kolorów - dodała, spoglądając na swój niebieski sweterek.

Natalie Hepburn · Wysłany: Sob 20:56, 17 Mar 2007 Temat postu: ~*~

- Słyszałam - prychnęła Natalie, podnosząc głowę. - A moją miłością wcale nie jest biblioteka! - Zatrzasnęła książkę; po sekundzie dodała, patrząc na Fauntleya: - Nie, nie zielony, absolutnie... Proponowałabym granat.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 20:58, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Ach, taaaak, klątwa Roweny - przytaknął z powagą, rzucając wesołe spojrzenie w stronę Natalie. - To musi być rzeczywiście przykre - dodał, powstrzymując śmiech. - I jak to mi w zielonym nie do twarzy! - oburzył się, słysząc słowa Iskierki. - Zieleń to mój kolor, skarbie. Pasuje mi do oczu! - zapiszczał, parodiując zapewne jakiegoś projektanta mody.

Maxwell Ingart · Wysłany: Sob 21:01, 17 Mar 2007 Temat postu:

Oparł twarz na dłoni.
- A wiesz, że nieładnie podsłuchiwać? - Uśmiechnął się ślicznie do panny Hepburn, po czym przeniósł wzrok na Fauntleya. - Seledyn to nie kolor tylko coś dziwnego. I nie mów, że odróżniasz ochrę od żółci, bo ja nie.

Natalie Hepburn · Wysłany: Sob 21:03, 17 Mar 2007 Temat postu: ~*~

- Wiem - powiedziała wolno Natalie. - Ech.

Sheena Sargeant · Wysłany: Sob 21:04, 17 Mar 2007 Temat postu:

Obudziła się. Pół leżała, pół siedziała, oparta o parapet i stosik rozwalonych książek. Na podłodze wciąż leżały dwa tomy i długopis, kartka dalej spoczywała przed nią. Podziurawiona od kreślenia na niej niebieskich linii. Przetarła oczy i poprawiła włosy, które były dosłownie wszędzie. Na jej oczach, nosie, czole i policzkach. Mruknęła coś i rozejrzała się i chociaż wiedziała, że spora grupa uczniów siedzi niedaleko niej, zdawała się ich ignorować. Sięgnęła po pergamin i zrobiła z niego kulkę. Westchnęła, wstała i zaczęła układać książki na stoliku.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 21:04, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Ponoć cieprię na daltonizm, według panny Scout, więc mnie nie pytaj. Jestem mało wiarygodnym źródłem - odparł wesoło, wzruszając ramionami.

Aisling Biteford · Wysłany: Sob 21:07, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Jesteś daltonistą? - zapytała, siadając obok Fauntley'a. - Według Peppy? - dodała, uśmiechając się słodko.

Maxwell Ingart · Wysłany: Sob 21:07, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Ja odróżniam kilka odcieni pomarańczy - pochwalił się Maxwell. - Ale to raczej wyuczenie.

Natalie Hepburn · Wysłany: Sob 21:08, 17 Mar 2007 Temat postu: ~*~

- Widać - mruknęła Natalie.

Maxwell Ingart · Wysłany: Sob 21:10, 17 Mar 2007 Temat postu:

Spojrzał na Natalie.
- Czyżby ktoś sie robił złośliwy? - Z jego twarzy nie schodził uśmiech sugerujący, że pewna siebie Krukonka może być wcale interesującą Krukonką. Nawet w bibliotece.

Fauntley Prentice · Wysłany: Sob 21:11, 17 Mar 2007 Temat postu:

- Tak, według Peppy jestem daltonistą - odpowiedział, szturchając dziewczynkę zaczepnie. - Kilka odcieni pomarańczy? - zapytał zaciekawiony. - To ciekawe. Ja rozróżniam trzy: jasny pomarańcz, pomarańcz i ciemny pomarańcz. Albo jeszcze pomarańcz wpadający w czerwień i pomarańcz wpadający w żółć... - przerwał, marszcząc brwi. Jakby dopiero teraz zdał sobie sprawę z tego, że bredzi.