Gabinet

Maxwell Ingart

Ingart zatrzepotał rudymi rzęsami, przybierając minę pełną niewinności.
- Nie jestem pewien - przyznał. - Ale jak pani profesor niczego ode mnie nie chcę, to ja mogę już sobie iść...
Zrobił krok w tył, ku drzwiom. Naprawdę miał ochotę zwiać.

Charlotte Oliver

- Zastanawiałam się - mruknęła, wyglądając jednocześnie na osobę, która nie zwykła w życiu zastanawiać się nad wieloma poważnymi rzeczami, - czy właściwie potrzebujesz tej godziny. Znaczy, w formie lekcji. Wykładu, jak tam chcesz. - Machnęła ręką lekceważąco. Nawet nie raczyła wstać z krzesła.
- Nie wyglądasz na kogoś, komu by zależało.

Maxwell Ingart

Rozłożył ręce bezradnie.
- Pani profesor wie, że o ten dodatek nie prosiłem - przyznał. - Właściwie to nie jestem pewien... Czemu ja?

Charlotte Oliver

- Bo powinieneś się bardziej pilnować - westchnęła z rezygnacją. - A idź sobie, co mi tam, co ja cię męczyć będę.
Znowu skreśliła coś na kartce.

Maxwell Ingart

Maxwellowi nie trzeba było dwa razy powtarzać. Wycofał się z tym swoim "do widzenia, pani profesor", jeszcze mignął rudymi włosami, zatrzeszczał drzwiami i już go nie było.