Gdzieś w lochach

Theophil Venom

- Proszę bardzo. - stwierdził nienaturalnie miłym tonem. Widać było, że dziewczyna ma coś do niego na wstępie. Mało go to obchodziło. Spojrzał na Puchonkę. Nagle zachciało mu się śmiać. Nie wiedział czemu.
"Czy ona naprawdę to robi? Przychodzi w środku imprezy i oczekuje wyjaśnień? Żałosne."
Spojrzał wyczekująco na dziewczynęodpaleniakota.
- Każde wyjście jest dobre, to już zależy od...
"Jak ona ma na imię?"

Leah Lullietus

Nie widziała, że na nią patrzy. Ale czuła jak ruszał głową. No i miała całkiem niezły słuch, dzięki któemu słyszała wszystko w promieniu tych pięciu centymetrów. A co dopiero, gdy ktoś mówił jej prawie do ucha.
Leah - dokończyła.

Moira Agrus

- Leah, a wątpisz w to? - Skrzywiła się ponownie. - Pamięć mam jeszcze bardzo dobrą. Wiesz, tylko zastanawiam się nadal, co miałaś wtedy dokładniej na myśli. - Z naciskiem na "dokładniej". - I mi nadal sie wydaje, że zemdlejesz. - Uśmiechnęłaby się szyderczo, ale to nie była chyba zbyt dobra sytuacja na to.
Spojrzała na ścianę. Nie widziała jej wyraźnie, z powodu ciemności, ale mogła policzyć kamienie. Ciekawe ile jest od sufitu do podłogi? Raz, dwa, trzy, cztery...
Ma dziwną tendencję, do rozpraszania się i zajmowania czymś zupełnie innym...

Mischa Trachtenberg

- Tak, tak to ja. - Powiedziała uśmiechając się kwaśno. Zebrała z ziemi słoik. I schowała do kieszenie. Swoją drogą musiała mieć wielkie kieszenie w szacie. Stanęła podpierając boki. Nie miała pojęcia co zrobić. Wąż plątał sie jej dookoła nóg. Udawała, że go nie zna. Za dużo towarzystwa.
A jak ci się żyje Moira po ostatniej naszej wyprawie? - spytała i uśmiechnęła sie już normalnie.

Leah Lullietus

Moira miała dzisiaj wielkie szczęście. Jej miny też nie zauważyła.
Choćby to, że nie piśniesz nikomu ani słówka o tym, co się tu stało. - Odzyskiwała głos. I pewność siebie. Twarz schowana w szatę chłopaka wcale nie przeszkadzała jej w byciu przekonującą. - Bo wiesz, Misiek tu jest. Mischa ma go w kieszeni.

Theophil Venom

Leah. W takim razie, niech Leah dalej wtula się w jego ramię, naprawdę nie zależało mu na tym, by przestała. Wydał z siebie ledwosłyszalne "Pss" jakby na potwierdzenie swoich myśli.
- Leah, masz zemdleć, Doktor Jawiemlepiej ma zawsze rację - stwierdził z nutka ironii.

Leah Lullietus

Parsknęła śmiechem. Ale nie zemdlała.

Moira Agrus

- Czekam na kolejną, słońce - odpowiedziała do Mischy. Na stwierdzenie Leah tylko kiwnęła twierdząco głową. Nie miała zamiaru nic o tym mówić, jeszcze Emptyline uzna ją za współwinną icobędzie? Misiek? Cholera.
Za to chłopaka spiorunowała wzrokiem.
- Cieszę się, że się z tym pogodziłeś - syknęła w odpowiedzi. Coś by mu chętnie zrobiła, ale... to nie w jej stylu? Tylko trochę powarczy pod nosem, jak zwykle.

Theophil Venom

Był jakby nie na miejscu, praktycznie 3 nieznajome dziewczyny otaczały go.
- Może jednak dowiem się kim jest nasza lekarka, a i dziewczyny od Miśka wbrew pozorom nie poznałem telepatycznie. - wyczekująco spojrzał na dziewczyny.

Mischa Trachtenberg

- Odczepcie się od niej. - Powiedziała. Spokojnie, ale stanowczo. Nie chciała by obrażono jej koleżankę, za którą w sumie nie przepadała. Ale to już inna bajka. - A 'Misiek' to moja sprawa, poza tym każdy może mieć zwierzątko w szkole. Czyż nie? - Pytanie retoryczne. Nie oczekiwała odpowiedzi.
Spojrzała na chłopaka. - Trachtenberg.- powiedziała i zmrużyła oczy. - I to nie jest żaden misiek.

Theophil Venom

- Jasne. - wiedział, że to nie do niego było skierowane to pytanie.
- Czy Misiek to włochaty ptasznik, że wzbudza takie kontrowersje?

Leah Lullietus

Misiek jest słodziusi - stwierdziła. - Tylko Moira się go boi.
A potem podniosła głowę i szepnęła chłopakowi do ucha:
Też się nie przedstawiłeś.

Moira Agrus

No bo tylko Mischa może się do niej przyczepiać, prawda? Nikt inny nie może.
Pani lekarka cię nie lubi i się nie przedstawi pomyślała znowu.
- Moira. - mruknęla. - A zwierzątka są fe. - wzdrygnęła się na samą myśl o takowych. Zwłaszcza małych, puchatych, czerwonookich i z długimi zębami.

Mischa Trachtenberg

- Azeel nie jest żadnym miśkiem. Ani tym bardziej ptasznikiem. - Powiedziała. W tej chwili wąż wyjrzał z jej kieszeni zasyczał nieprzyjaźnie i schował się do środka. - To Zbożownik. - dodała.

Theophil Venom

- Bywa - odszepnął. Zastanawiało go kim jest Misiek, obstawiał ptasznika,ale nie był pewien.
- Świetnie. W takim razie ja zaczynam zabawę. Theophil Venom. Ale pani doktor pewnie już to wiedziała, prawda? - rzucił pogardliwe spojrzenie w kierunku Puchonki.
W tej samej chwili usłyszał syk. A jednak. To wąż.
- Milutki - podsumował swoje myśli.