Korytarz na drugim piętrze

Leah Lullietus · Wysłany: Nie 16:54, 04 Mar 2007 Temat postu:

Spojrzała na oddalającą się Krukonkę z nieukrywaną irytacją.
I jak ja stąd teraz wyjdę, co? - spytała otaczającej ją pustki.
Westchnęła. Za dużo wrażeń an jeden dzień. Powinna jednak pójść na ten spacer.
Po drodze do wyjścia z zamku wstąpiła jeszcze na chwilkę do lochów (jakiś pierwszach wskazał jej drogę, jak miło) po płaszcz.

Corinne Hawkins · Wysłany: Nie 23:32, 18 Mar 2007 Temat postu:

Szła korytarzem uśmiechająć się głupkowato. Ponad dobę nie była w dormitorium. Miała ochotę na szybki prysznic i głęboki, długi sen.

Natalie Hepburn · Wysłany: Pon 23:45, 19 Mar 2007 Temat postu: ~*~

Usiadła na pierwszym parapecie z brzegu i wpatrzyła się w ciemność za oknem.

Natalie Hepburn · Wysłany: Pon 23:51, 19 Mar 2007 Temat postu: ~*~

A potem poszła w siną dal.

Lori Backer · Wysłany: Pon 19:03, 26 Mar 2007 Temat postu:

A Lori włożyła różdżkę w kieszeń butelkowo-zielonej szaty, po czym podeszła do okna. I stała tak, jak ostatni matoł, próbując odgadnąć, jakie to zwierzę błąka się na skraju Zakazanego Lasu.

Lori Backer · Wysłany: Pon 19:58, 26 Mar 2007 Temat postu:

A potem zdała sobie sprawę, że ma lekcję. No to poszła.

Natalie Hepburn · Wysłany: Pon 21:06, 26 Mar 2007 Temat postu: ~*~

Usiadła na jakimś parapecie i wyciągnęła z kieszeni podręczny szkicownik.
Była jakaś taka... przygaszona?
Głowa ją bolała, to pewne. Pośladki zresztą też, po niedawnym, wcale nie miękkim lądowaniu.
- Kogo by tu... - wymruczała, odgarniając włosy za ucho.

Mischa Trachtenberg · Wysłany: Wto 20:23, 27 Mar 2007 Temat postu:

Szła powoli korytarzem i rozmyślała. Właściwie sama nie wiedziała o czym. O wszystkim i niczym. Ostatnio miała podły humor. Nie lubiła się włóczyć, ale dzisiaj było inaczej. Wszystko było inne.

Roux San-Holo · Wysłany: Wto 21:55, 27 Mar 2007 Temat postu:

Biegał niespokojnie po korytarzach szorując po ziemi czarnym płaszczem. Wiedział, że nie odnajdzie się osamotniony w nowej szkole, ale ogrom budynku Hogwartu zdecydowanie go przytłaczał. Zaczynał się irytować, kiedy przemierzał kolejny korytarz szukając swojego dormitorium.
Niby był odważny, ale w głębi duszy zbyt bardzo bał się nowych - tak dziwnych i niecodziennych twarzy, żeby zapytać o drogę. Przebiegł więc tylko przez kolejny korytarz z nadzieją, że już niedługo znajdzie odpowiednie drzwi. W końcu przebiegł już pół szkoły. Pół? Taką miał nadzieję...

Aisling Biteford

Chwileczkę...
Gdzie ona jest, tak właściwie?
Aisling stanęła nagle, rozglądając się podejrzliwie po korytarzu. Torba ześlizgnęła jej się z ramienia i upadła na podłogę. Coś trzasnęło, coś się potłukło?
- Cholerne paszteciki... W słoiku, też coś!
Prychnęła, siadając gdzieś w kącie. Wyciągnęła rękę po torbę i przycisnęła ją do piersi.
Wariatka.
Możliwe.
- Gdzie jesteś, Leah? - warknęła, wbijając wzrok w sufit.
Mam i tata cię pozdrawiają.

Corinne Hawkins

Biegła, biegła i biegła. Udało jej się dobiec jedynie na drugie piętro. Zmęczyła się. Usiadła na parapecie, twarzą do szyby. Nie chciała myśleć. Nie chciała wspominać.

Perpetua Scout

Zatrzymała się jakiś metr za nią.
- Corinne - jęknęła, łapiąc powietrze. Biegaczka była z niej żadna.
Podeszła do niej. Już powoli.
- Ucieczka... nie pomaga. Mi nigdy - spróbowała się zaśmiać. Nieudolnie. Bo to ona, do cholery, zawsze uciekała. To jej rola.
Czuła się dziwnie. Nigdy za nikim nie biegała. I nigdy nie chciała pocieszać tak naprawdę.

Aisling Biteford

Spojrzała na dziewczyny. Obojętnie, wciąż mamrocząc pod nosem jakieś obelgi skierowane do Leah.
Rozszarpię ją!
Przytuliła się mocniej do torby. Coś zadzwoniło.

Fauntley Prentice

On był nieco lepszym biegaczem - nocne ucieczki przed woźnym robiły swoje.
Zatrzymał się przy dziewczynach. I chyba był trochę zirytowany. Trochę.
- Przepraszam, że nie posiadam zdolności czytania w myślach - powiedział przez zęby, choć starał się opanować. - Mniemam, że jak zwykle zrobiłem coś źle, chociaż nikt, też jak zwykle, nie raczył mnie o tym poinformować.
Był spokojny. W miarę.
Chyba.

Corinne Hawkins

Zerwała się w miejsca i stanęła przed Fauntleyem wyprostowana. Uderzyła go w twarz. Impulsywnie.
- Co ty, kurwa, możesz wiedzieć - rzuciła wściekła.