Korytarz na trzecim piętrze

Aisling Biteford

- Zamknij się - fuknęła, mijając go i jakimś cudem dostając się do pokoju wspólnego. I nie zabijając się po drodze.

Maxwell Ingart

Spojrzał za Aisling z konsternacją.
Coś było nie tak.
Bardzo nie tak.

Amelia Hammett

Nagle wyrwana z zamyslenia podniosła wzrok i ze zdumieniem spojrzała na mijającą ją Puchonkę. Rozejrzała sie po korytarzu i gdy dostrzegła chłopaka chyba miałą ochotę zawrócić.

Maxwell Ingart

Uśmiechnął się do Amelii.
Chyba nie miał nic przeciw spotkaniu. Było mu... obojętne? Chyba nie zdawał sobie sprawy z tego, jaki popłoch wywołuje we wnętrznościach (serce + żołądek) o rok młodszej krukonki.
Chyba nikt go nie uświadomił.

[musze log out, do jutra]

Aisling Biteford

Obejrzała się jeszcze przy wejściu. Mamrocząc coś ppod nosem.
Zniknęła w pokoju wspólnym.

Moira Agrus

Zamrugała raz i drugi. Musiała znowu nieco odpłynąć, bo nie zauważyła jak Aisling popędziła do wieży Puchonów.
- No cóż... - mruknęła. - No to narazie. - dodała zaraz po tym, jak spojrzała na zegarek. - Muszę już iść. - Kilka minut później również zniknęła za wejściem do wieży Puchonów.

Amelia Hammett

Lekko odwzajemniła uśmiech, odgarniając grzywkę z oczu. A w jej wnętrzu faktycznie panował zamęt. Tak jak i w głowie.
Spojrzała na drugą oddalającą się Puchonkę. W jej głowie zapaliła się czerwona lampka nad tabliczką 'Słodka Puchonka'. Albo dwie lampki. Jakoś jej się to nie podobało.
Ruszyła jednak przed siebie, chyba mając zamiar pobłądzić trochę po korytarzach. Znowu otworzyła książkę i utkwiła w niej wzrok. Jednak zerknęła na Maxa, gdy koło niego przechodziła.
Chciała z nim porozmawiać. O tym, co zrobił po tamtym wieczorze. I z kim. Bo czuła się przez to fatalnie.
Ale chyba nie miała odwagi tak stanąć i po prostu tego powiedzieć.

Maxwell Ingart

Ingart oparł się o ścianę z miną człowieka, który wraca do punktu wyjścia. Czyli z opcji "pusty korytarz" do opcji "pusty korytarz".
Przerzucił filigranowy notesik z ręki do ręki, rozważając jego zawartość i to, co zrobi właścicielowi. Przymiotniki takie jak "uduchowiona" i "artystka", jakie do niego odnosił kilka minut temu, teraz przemieniały się w "zniewieściały" oraz "pieprzony wierszokleta".
Zerknął na przechodzącą Amelię.
Bo tak.

Amelia Hammett

Uniosła brwi do góry, widząc co chłopak trzyma i przystanęła kawałek dalej.
- Nie mów, że piszesz pamietnik - powiedziała cicho, przewracając kolejną kartkę. Zerknęła na niego, znad książki.

Maxwell Ingart

- Jasne. Kiedy nikt nie widzi czytuję wiersze, kocham się w poezji romantycznej i chcę pobić popularność Bridget Jones, pisząc "Pamiętniczek młodego Krukona"... - Skrzywił się komicznie, ruszając ku schodom. - A tak na poważnie, to nie.

Amelia Hammett

- To było by trochę...dziwne w twoim wykonaniu - mruknęła, wzruszając ramionami. Mimo wszystko Maxwell romantyk wydawał się dziwny. Odgarnęła kosmyk za ucho, spoglądając jak chłopak idzie.

Maxwell Ingart

Uśmiechnął się do niej. Tak pod tytułem: "Jeszcze wielu rzeczy o mnie nie wiesz". Po czy rzeczywiście, poszedł.

Amelia Hammett

Chwilę jeszcze stała w miejscu, wpatrując się w stronę, w którą odszedł. A potem sama odwróciła się i ruszyła w przeciwnym kierunku.

Aisling Biteford

Przechodziła, nie, przebiegała korytarzem kiedy... Khm, dziwne, "Kocham cię"...
Zatrzymała się przy drzwiach do Izby Pamięci i zamiast przycisnąć ucho, podsłuchać wrednie... Nacisnęła klamkę.

Maxwell Ingart

I znów pod pokojem wspólnym Puchonów.
Rudzielec wcielił się w powaznego, dbającego o morale niemal-prefekta, prowadząc Leah i Aisling przez zamek.
- No. - Uznał, stając przed zbroją, za którą znajdowało się wejście do pokoju wspólnego Hufflepuffu.