Kanciapa Miserisa

Tristan Miseris

- Kiedy mnie wciągnęło? - upewnił się. - Uprawiałem jogging.
TRistan zaśmiał się, wyciągajac z szafki dwie filiżanki i nastawiajac wodę.

Lori Backer

- Jogging? - zdziwiła się. - Jogging? - powtórzyła.

Tristan Miseris

- Bieganie - sprostował Tristan. - Dla sportu.

Lori Backer

- Tak, tak, rozumiem. Po prostu się zdziwiłam - wytłumaczyła. - I, słuchaj, przepraszam cię bardzo, ale za chwilę mam lekcję. Jeżeli chcesz, to wrócę za ileśtam.

Lori Backer

Co tam, że Tristian nie poweidział, czy chce, żeby wróciła. Ona wróciła.
I usiadła przy stole.

Tristan Miseris

Tristan przestał układać rysunki, które skończył chwilę wcześniej i spojrzał na Lori.
- Kiedy wychodziłaś, odniosłem wrażenie, że nie za bardzo chcesz mi uwierzyć w moje bieganie - zauważył.

Lori Backer

- Hm... No bo chodzi o to, że ludziom zazwyczaj brakuje czasu, chęci, a to coś im wypadnie i w końcu w ogóle nie biegają - mówiła szybko. A potem jeszcze szybciej. - Nie, nie to, że ty niby jesteś tacy jak inni, nie, no, przecież w końcu biegasz i w ogóle.
Już zrobiłam z siebie idiotkę?

Tristan Miseris

Tristan uśmiechnął się pod nosem i pokiwał ze zrozumieniem głową.
- Wiem, o co chodzi - zapewnił. - Wybacz, jeśli moje pytanie zabrzmiało podejrzliwie. Fakt, ostatnio przestałem, ale kiedyś, na praktykach studenckich, biegałem codziennie. W sumie, to przymusowo, bo na pastwiska gdzie pracowałem, miałem daleko, ale biegałem.

Lori Backer

- I wstawałeś o świcie żeby tylko zobaczyć parę zwierząt? - zdziwiła się. - Mi by się nie chciało. - Wypiła łyk herbaty.

Tristan Miseris

- Doglądałem ich później cały dzień - odparł Tristan. - Do wieczora, wtedy spędzałem je do gospodarstwa. Takie praktyki, cóż zrobić.
Profesor uśmiechnął się do Lori.
- Ale za to czułem się jak na wiecznych wakacjach - zauważył.

Lori Backer

- W wakacje się chyba śpi do trzynastej - zauważyła. Odwzajemniła uśmiech.

Tristan Miseris

- No w moim przypadku była to 5.30 - odparł Tristan z uśmiechem. - Ale jak robiłem w gospodarstwie, to do dziewiątej mogłem się wyspać.
Tristan upił kawy ze swojego różowego kubka.
- A ty? Miałaś jakieś ciekawe praktyki?

Lori Backer

- Tak, były bardzo ciekawe - podchwyciła. - Wpatrywanie się w brodawkę jakiegoś starego profesora, który gadał i gadał. I co najgorsze on chyba naprawdę wierzył, że nas to interesuje.

Tristan Miseris

Tristan zaśmiał się cicho.
- Wybacz, ale to trochę śmieszne - wytłumaczył. - Ja z reguły spałem na wykładach, pióro notowało za mnie. Ale to było w Londynie, później, na gospodarstwie, to prawie nie mieliśmy wykładów. Sama praktyka.

Lori Backer

- Tak, tylko ty mogłeś słuchać o zwierzętach i dowiadywać się czegoś nowego. A ja? Dodawanie, dodawanie, obliczanie, obliczanie... Jeżeli pomyliłam się chociażby o jeden, to musiałam cały wykład zaliczać od początku! - Hm, Lori, z perspektywy czasu to rzeczywiście wydaje się śmieszne.