Lekcja 3

Mischa Trachtenberg

Weszła do klasy, skinęła głową do nauczycielki na "dzień dobry" i usiadła w wolnej ławce. Wyciągnęła ksiażki i pergamin. Zaczęła się bujać na krześle i zastanawiać o czym jest ta lekcja.

Charlotte Oliver

- Oklumencja. Dobrze - odetchnęła z ulgą. Może nie wszystko stracone...
- Zatem, proszę, przygotujcie się z dzisiejszego tematu na następne zajęcia... Byłoby _miło_. Możecie już iść - dodała na koniec.

Terry Wingstock

Wstał. Pożegnał się. I szybko wyszedł.
Jakby unikał cudzych spojrzeń.

Namrael Vivian

Popatrzył za Terrym. Przelotnie zastanowił się czy byłoby zabawnie pogonić za nim i go wypytać co się dzieje, ale uznał że ciekawiej będzie pójść spać.

Co też uczynił. Uprzednio odprowadziwwszy Lucy do jej dormitorium. Dobry brat.

Leah Lullietus

Siedziała.
I, w sumie, mogłaby tak siedzieć do końca świata, gdyby nie to, że dostała drzwiami.
Poderwała się z miejsca. Chyba... Chyba wyrwano ją z bardzo bardzo daleka.
Spojrzała dziwnie na nauczycielkę. I na klasę. Bo chyba niezbyt wiedziała, gdzie jest.
Cześć? - zaryzykowała. Wydukała.

Charlotte Oliver

- Tak, cześć - odpowiedziała. - Możesz wyjść spać gdzieś, gdzie jest wygodniej.

Mischa Trachtenberg

Zebrała wszystko i wyszła. Nie miała pojęcia że przyszła na ostatnie minuty lekcji. Postanowiła nie zwracać na siebie większej uwagi, by nie zostać u nauczycielki po lekcji i tłumaczyć się ze spóźnienia.

Leah Lullietus

Spać?
To zdziwiło ją jeszcze bardziej. Sypiała... Niezbyt często. I bardzo bardzo krótko.
Nie, ja chyba... - Wpadłam w trans? Straciłam nad sobą kontrolę? Oddałam się dziwnemu głosowi gdzieś tam? - Gorzej się poczułam.
Spróbowała się uśmiechnąć, ale na jej twarzy pojawił się ten sam paskudny grymas co zwykle.
Prze... Przegapiłam coś ważnego?

Charlotte Oliver

- Nic, tylko lekcję - odparła banalnie, z nieustającym uśmiechem. - Nadrobisz.

Leah Lullietus

Nadrobię. Jasne. - Znów ten grymas. Lekcja to nic wielkiego. Na pewno sobie poradzi. Ale tamto... Nie wróci. Po prostu. - A możesz mi powiedzieć, co dokładniej nadrobię? I jak, no wiesz, mogłabym się zrehabilitować?
Naprawdę to mówiła?

Charlotte Oliver

- Nie wiem, kiedy, panno Lullietus, przeszłyśmy na "ty", ale mogę. Legilimencja, w teorii. I oklumencja, będzie na następnych zajęciach. Po prostu się przyłóż.
Była całkiem spokojna, miła i uśmiechnięta. I młoda. Nie tak dużo starsza od większości własnych uczniów.

Leah Lullietus

Jasne. Jeszcze raz dzięki.
Tym razem naprawdę się uśmiechnęła. Trochę blado, ale jednak.
To do zobaczenia, nie?
Zignorowała uwagę o przechodzeniu na ty. Nie była... Chyba nawet nei zdawała sobie sprawy z tego, że gdzieś po drodze zgubiła słowo 'pani'.
Postaram się bardziej o siebie dbać i te bzdury - powiedziała jeszcze, kiwnęła do nauczycielki głową i wyszła.

Charlotte Oliver

Nie skomentowała. Po prostu wróciła na swoje miejsce, czyli na krzesło, i westchnęła głośno.
- Przedszkolaki przynajmniej były wesołe - mruknęła, wyciągając spod blatu jakąś kartkę. Zanotowała coś.