 Wysłany: Wto 22:24, 15 Maj 2007 Temat postu: ~*~ |
|
| Skinęła głową Terry'emu na pożegnanie i wstała, przeciągając się.
A potem spod rzęs spojrzała na oko Iana, cmokając cicho. |
|
| Wysłany: Wto 22:20, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| - Może być u nas - stwierdził, podchodząc powoli do drzwi.
Skinął Natalie głową na pożegnanie i wyszedł. Tak. Z pakunkiem oczywiście. |
|
| Wysłany: Wto 22:18, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Ian zaczął pakować notatki.
- O, powiedzmy, dwunastej... pod waszą wieżą? O ile nie zmieniliście hasła, to dalej mam tam wstęp. Nie wiem, czy to najlepsze miejsce, ale i tak bardziej odpowiednie niż biblioteka czy Wielka Sala. - uśmiechnął się lekko, drwiąco. |
|
| Wysłany: Wto 22:08, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| - Pogrążę się w otchłani rozpaczy - powiedział z przesadną słodyczą w głosie i wstał, nie wypuszczając z dłoni swojego pakunku.
- O której i gdzie? - zapytał po prostu. |
|
| Wysłany: Wto 22:06, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Wziął ze stołu jakąś czystą kartkę i coś na niej nabazgrał. Miał bardzo nieczytelne pismo, więc równie dobrze to mogłybyć jakieś uwagi dotyczące Wingstocka, jak i obliczenia matematyczne czy alchemiczne symbole...
- Tyle mi wystarczy. - Odłożył pióro. - Resztę, że tak powiem, wyciągnę ci z głowy. - Obejrzał się wokół. - Ale nie teraz i nie tutaj, chyba, że bardzo chcesz wylecieć ze szkoły. Dopisał jeszcze jedno zdanie i zamyślił się. - Bardzo to przeżyjesz, jeśli jutro opuścisz zajęcia? |
|
| Wysłany: Wto 21:54, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Podrapał się po głowie.
- Jak wspomniała Natalie... - chrząknął lekko, zerkając na bok - poszła mi koordynacja. I z mową było słabo, ale teraz już w porządku. Praktycznie rzecz ujmując, jest dobrze. Tylko przemieszczam się w tempie żółwim i układ nerwowy nie specjalnie reaguje na moje polecenia. Podrapał się po policzku. - A. No i ręce. Ale to już wiesz. |
|
| Wysłany: Wto 21:49, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Murray znów pokiwał głową.
- A potem? Objawy?... Szlag. Co ci się działo? |
|
| Wysłany: Wto 21:05, 15 Maj 2007 Temat postu: ~*~ |
|
| Uśmiechnęła się z zadowoleniem, widząc gest Terry'ego.
Od niechcenia spojrzała na swoje paznokcie, jak zwykle ubrudzone farbami. |
|
| Wysłany: Wto 20:54, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Mlasnął leciutko i przyglądał się Natalie ze szczerym rozbawieniem.
A niech sobie siedzi... Jak puści parę z ust, to najwyżej... Uśmiechnął się troszkę szerzej. I znów pogłaskał pakunek na kolanach. Jak coś bardzo, bardzo cennego. Wymarzonego. |
|
| Wysłany: Wto 20:47, 15 Maj 2007 Temat postu: ~*~ |
|
| Skinęła głową w odpowiedzi na słowa o tajemnicy lekarskiej.
Widziała te spojrzenia i uniosła brwi, przeczesując palcami włosy wystające spod bandaża, jakby pytała, czy ma sobie iść, czy może zostać. Bo, tak, tak, była straszliwie ciekawa. |
|
| Wysłany: Wto 20:46, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| - Poszło bardzo tak, z tym, że troszkę to mi się przeciągnęło. I nie specjalnie miałem koncepcję odwrotu, więc zostałem delikatnie mówiąc, wypchnięty - uśmiechał się, zupełnie tak, jak gdyby opowiadał o czytanej wczoraj książce dla dzieci.
Po raz kolejny zerknął na Natalie. Ale nie powiedział nic. Jakby nic go nie obchodziło. |
|
| Wysłany: Wto 20:44, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Pokiwał głową. Rozumiał więcej, niż Wingstock mógłby przypuszczać. Odruchowo potarł policzek. Jeszcze jedno wspomnienie?
- I w którym momencie poszło nie tak? Lekarz lekarzem, ale był też ciekaw. Cholerny arystokrata. |
|
| Wysłany: Wto 20:39, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| Zerknął na Natalie. No tak. Krukońska ciekawość.
- Liczę na to, że tu obowiązuje tajemnica lekarska - mruknął do dziewczyny. I uśmiechnął się. - Zaklęcie magii umysłu. Przebicie się do zamkniętej osobowości, z jednoczesną projekcją w celu odbycia rozmowy. Akceleratorem i katalizatorem był eliksir - klepał, niczym formułkę z podręcznika. |
|
| Wysłany: Wto 20:31, 15 Maj 2007 Temat postu: ~*~ |
|
| Uśmiechnęła się i podparła pięty na pobliskim krześle, przechylając głowę.
W skupieniu czekała na słowa Terry'ego. |
|
| Wysłany: Wto 20:30, 15 Maj 2007 Temat postu: |
|
| - Co to było za zaklęcie? - zapytał i zaraz się skrzywił. - Wiem, wiem, nie odpowiesz. Ale opisz chociaż jego działanie. I wszystko, co się później działo.
Może był rozpieszczonym paniczykiem, ale miał zadatki na niezłego lekarza. |
|