Sala wejściowa

Urien Fawning

Na kamienną posadzkę i ściany pada kolorowe za sprawą witraży światło. Na przeciwko głównego wejścia Hogwartu mieszczą się obszerne schody, oświetlane stylowymi, przytwierdzonymi do rzeźbionej kamiennej tralki, latarenkami.

Lori Backer

Lori przekroczyła próg sali. Hogwart! W końcu tu jest! Na jej ustach od razu pojawił się uśmiech.

Judy Rosewall

Trzymając w zaciśniętej dłoni wypełnioną po brzegi torbę podróżną [proszę się nie przejmować moją składnią, to tak na początek zapowiadam], strachliwie rozejrzała się po sali. Co roku przeżywała to samo zdziwnienie widząc zaczarowane niebo, długie stoły i znów czuła się jak sześć lat temu - jak mała, zagubiona, piegowata dziewczynka, czekająca na swój przydział. Z tym, że już nie była ani mała, ani zagubiona - zostały tylko piegi. Otrząsnęła się z pierwszego szoku i pewnie ruszyła w stronę schodów prowadzących do jej dormitorium.

Amelia Hammett

Amelia przymróżyła oczy przekraczając próg zamku. Rozejrzała się, szukając znajomych twarzy. Dostrzegła jedynie pnącą się po schodach Ślizgonkę z jej rocznika. Nikogo innego nie było widać w tłumie spieszących na ucztę uczniów.
Podrapała się po nosie i podążyła za wygłodniałą chmarą wprost ku Wielkiej Sali.

Jeanne Monkson

Jeanne weszła do sli wejściowej i, przepychając się przez grupy uczniów, przeszła do Wielkiej Sali.

Leah Lullietus

Nie lubię tłumów, nie lubię tłumów, nie lubię tłumów...
Powtarzała to sobie już sześć lat, dzień w dzień, gdy musiała spacerować korytarzami swojej szkoły. Najbardziej zaś nie lubiła zamieszania związanego z początkiem roku.
Tego powinni zakazać! - krzyknęła, choć pewnie nikt jej nie usłyszał.
Zacisnęła ręce na zapięciu torby i jakimś cudem dotarła do swojego stołu.

Amelia Hammett

Rankiem Amelia stanęła na progu Wielkiej Sali i mocno się przeciągnęła. Właśnie za to kochała Hogwart - za pierwszy tydzień odwołanych lekcji. Żyć nie umierać.
Pomimo, iż była prawie dziesiąta to większość miejsc na sali była pusta. Rozejrzała się szukając znajomych twarzy. Uśmiechnęła się i ruszyła w stronę Puchonów.

Thrudy Steward

Lubiła tu być. Właśnie wtedy gdy ludzie jeszcze nie tłoczyli się zaciekle, by zająć ostatnie wolne miejsce, albo aby podłożyć komuś nogę. Wygładziła szatę, strzepnęła pyłek z lnianej torby, po czym powoli skierowała się do stołu.

Clementine Sokery

Clementine rozglądnęła się niepewnie po ogromnym pomieszczeniu. Nie przerażały ją tłumy, nie bała się kontaktu z innymi ludźmi. Po prostu nie mogła się z nimi porozumieć, to był jej główny problem. Radosnym, tanecznym krokiem, przezwyciężając niechęć do koloru żółtego, przeszła do stołu swego domu.

Sheena Sargeant

Sheena i Amelia weszły do zamku. Gryfonka otrzepywała się ze śniegu, tupiąc butami i zdjęła płaszcz.
- Nienawidzę ziiiiiimy - zawyła, kiedy kilka mokrych płatków wpadło jej za kołnierz.

Amelia Hammett

- Ja też. Nie dość, że zimno to jeszcze szybko jest ciemno - odparła drżąc z zimna. Rozejrzała się doooła i zwróciła się do Sheeny, szczękając zębami.
- To gdzie teraz?

Sheena Sargeant

- Najchętniej poszłabym do Pokoju Wspólnego i ogrzała się przy kominku, ale oczywiście jest ten głupi zakaz wchodzenia do nieswoich salonów - odparła, zastanawiając się, gdzie mogłyby pójść. - Chodźmy do biblioteki, tam jest ciepło i wybiorę sobie jakąś książkę.

Amelia Hammett

- Dobra.
Dziewczyny razem udały się w górę po schodach, kierując się do zacisznego sanktuarium z woluminami.

Namrael Vivian

Namrael wszedl do sali z Lolitką i Ailith i otrzepał się ze śniegu. "To ja ruszam do biblioteki, dziewczyny. Wy róbcie co tam sobie zachcecie." To powiedziawszy, odszedł jednym z korytarzy.

Lucy D. Vivian · Gość

- Idziemy za nim, odbić mu wszystkie dziewczęta, które zechce poderwać? - Lucy wyszczerzyła cały garnitur zębów.