Główna sala

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 16:34, 11 Mar 2007 Temat postu:

Postąpiła nieśmiało krok do przodu. Jeden krok.
- Ale miało być nie brutalnie.
Obrzuciła go szybkim spojrzeniem, troskliwym, rzecz jasna.

Fauntley Prentice · Wysłany: Nie 16:36, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Nie było - zapewnił. Grymas trochę bardziej przypominał już uśmiech. - Bywało naprawdę... mniej przyjemnie.

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 16:38, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Wyglądasz okropnie - stwierdziła, jakby to miało zakończyć dyskusję. Stała w miejscu, zastanawiając, co ma ze sobą zrobić. Jakoś żadna z propozycji nie wydawała jej się właściwa. - Naprawdę okropnie.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy wbiegła do sali. Nie była zadyszana. Wyjęła różdżkę Fauntleya, podała mu ją z triumfalnym wyrazem twarzy.
- Się gra, się ma - dodała sentencjonalnie.

Fauntley Prentice · Wysłany: Nie 16:42, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Miło słyszeć - powiedział spokojnie, bez cienia urazy. - Siadaj - wskazał ręką krzesło stojące niedaleko. Sam podniósł się do pozycji siedzącej - półleżąca jakoś mu nieodpowiadała. Nawet, jeśli oddychało mu się łatwiej.
Spojrzał na przybyłą Lucy, a potem na swoją różdżkę.
- Dzięki. Miłe z twojej strony. - Uśmiechnął się.

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 16:47, 11 Mar 2007 Temat postu:

Posłusznie zajęła krzesło, biorąc pod uwagę wcześniej wszystkie za i przeciw. Czuja się jakoś nieswojo. Może on naprawdę był snem? Może wczoraj nie siedzieli sobie spokojnie przy stole? Może nie żegnali się z tostem? A może właśnie się obudziła? Zdecydowanie za dużo pytań. Starała się uśmiechnąć do Gryfonki, ale wyszedł jej z tego tylko jakiś grymas, zresztą ogólnie mało z tego wszystkiego rozumiała.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy uśmiechnęła się sympatycznie do Fauntleya.
- Jesteś mi winien przysługę - dodała interesownie i bez żadnego altruizmu.

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 16:50, 11 Mar 2007 Temat postu:

Czuła się dziwnie niepotrzebna. Miała wielką ochotę uciec stąd i wrócić do stołu Ślizgonów, aczkolwiek tych ucieczek ostatnio przerobiła za dużo. Zamiast tego siedziała i udawała, że je tu nie ma.

Fauntley Prentice · Wysłany: Nie 16:52, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Wiem. - Odwzajemnił uśmiech. Był jej wdzięczny, chociaż nie umiał tego dosłownie powiedzieć.
Wyczuł, że Perpetuę dręczą przykre myśli, ale nie chciał z nią o tym rozmawiać przy Gryfonce. Był zresztą prawie pewien, że Ślizgonka nie odpowiedziałaby mu na zdane pytanie. Wolał więc na razie milczeć.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy rozejrzała się bezczelnie, siadając Fauntleyowi na stopach. Patrzyła na Perpetuę.
- Uśmiechnij się, bo dostaniesz zastania mimiki i przy śmiechu zaczną robić ci się zakwasy na twarzy. Od zakwasów zakażą ci się dziąsła i zęby, dostaniesz szkorbutu a potem zginiesz w męczarniach - dodała z ponurą satysfakcją. Nie z antypatii, bo ta dziewczyna jej się podobała. Bardziej z powodu odpowiedniego wychowania.

Fauntley Prentice · Wysłany: Nie 17:02, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Perpetua zazwyczaj się uśmiecha, ale dzisiaj jest niezadowolona, że nie mogła mnie sama poturbować - powiedział, uśmiechając się i rzucając Ślizgonce pogodne spojrzenie.

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 17:04, 11 Mar 2007 Temat postu:

Przeanalizowała jeszcze raz wypowiedź Gryfonki i Puchona. Właściwie to nie wiedziała, czy aby nie uśmiechnąć się i nie wypowiadać ani słówka, równocześnie potwierdzając teorie Fauntleya. Aczkolwiek takie wyjście wydało jej się za proste.
- Ginięcie w męczarniach wydaje się straszniejsze, gdy jego głównym powodem jest brak uśmiechu - stwierdziła powoli i najprawdopodobniej pogodniej, szukając podczas wypowiedzi kolejnych słów. Postarała się uśmiechnąć, wyszło jej już trochę lepiej. Jednak ćwiczenie czyni mistrza. Chwyciła rękami krawędzi krzesła, by znów nie plątać ich bezsensownie, jednak wzroku nie miała na czym uczepić.

Lucy D. Vivian · Gość

- Źle się czujesz? - zapytała Lucy - Wyglądasz, jak przy ataku epilepsji. Jakbyś miała za chwilę upaść. Dziwnie się ruszasz. Tak robią ptaki o poderżniętych gardłach, ale ty nie jesteś ptakiem i nie masz poderżniętego gardła. Przynajmniej nie tak, byś broczyła krwią.
Dziewczynka podskoczyła na stopach Fauntleya, za nic sobie mając to, że to musi parszywie boleć. Przyglądała się Perpetui z naukowym zainteresowaniem.

Perpetua Scout · Wysłany: Nie 17:14, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Nie czuję się źle - powiedziała szybko, zbyt szybko, puszczając mimo uszu fragment o poderżniętym gardle. Bardzo bardzo chciała przestać budzić zainteresowanie.

Fauntley Prentice · Wysłany: Nie 17:14, 11 Mar 2007 Temat postu:

- Lucy, daruj sobie takie porównania - powiedział, uśmiechając się wyrozumiale do dziewczynki. Rzucił zaniepokojone spojrzenie w stronę Perpetuy.