Stół Gryffindoru

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy rozglądała się bacznie po sali, kiedy weszła. Przeciągnęła się raz po raz, kiedy siadała na krześle. Nalała sobie trochę bulionu i zaczęła go jeść, uzupełniając raz po raz kawałkami kurczaka.

Ailith Ingart

Jak zwykle, zdawało się, że pojawiła się z nikąd. Ubrana w szkolny mundurek, teraz przybrudzony w niektórych miejscach. Na jasnych policzkach widać ślady świeżych, powierzchownych zadrapań.
Bez słowa usiadła obok Lucy, układając na kolanach płócienną torbę, i przeczesała palcami potargane włosy.

Lucy D. Vivian · Gość

- Mmm, spacerek? - Lucy siorbnęła z gracją trochę rosołu - Wspaniale, wspaniale. Powiedz, że to masz. Powiedz, że to znalazłaś, panno I.
Dmuchnęła w łyżkę tak mocno, że zupa rozprysnęła się po stole.

Michelle Johnson

Michelle weszła do Wielkiej Sali i podeszła do stołu Gryfonów. Z tego wszystkiego zrobiła się głodna. Zobaczyła Lucy i usiadła niedaleko. Wzięła naleśnika i paczka i zaczęła jeść.
- Cześć - rzuciła w przerwie między kęsami i uśmiechnęła się serdecznie, patrząc, czy ma cały czas torbę przy sobie.

[znikam, będę cały czas jadła xDDD]

Ailith Ingart

Przełożyła torbę ze swoich na kolana Lucy i kiwnęła głową lakonicznie. To chyba starczyło za odpowiedź.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy sięgnęła ręką do torby i aż syknęła z radości. Oczy jej zabłysły.
- Cudownie. Doskonale. Jestem winna ci przysługę, niewątpliwie - zaklaskała w szczupłe rączki - Wprost wyśmienicie.
Islington chyba nie podzielał jej zdania. Pisnął coś niepewnie.

Namrael Vivian

Podmuch chłodnego wiatru omiótł okolice stołu Gryfonów. To, w połączeniu z nagłym pojawieniem się kogoś wysokiego, czarnowłosego, w czarnej szacie i o lisim uśmiechu, mogło oznaczać tylko dwie rzeczy. Albo przy stole Gryffindoru pojawił się potomek trolla, Wendigo i kitsune albo Namrael. W sumie zresztą różnica była w tym przypadku pomijalna...

Lucy D. Vivian · Gość

Siostra uśmiechnęła się do brata, ale jej spojrzenie było teraz ewidentnie rozmyte i rozmarzone. Pogładziła torbę z przyjemnością.

Ailith Ingart

Symultanicznie potarła podrapane policzki i zlustrowała zawartość stołu, po czym wzięła to co zwykle. No, i jeszcze trochę kurczaka.

Lucy D. Vivian · Gość

Lucy uchyliła podwoje torby, wpatrywała się długo w jej zawartość. Później szturchnęła brata i dyskretnie wskazała, to, co tam było. Uśmiechnęła się przy tym.

Namrael Vivian

Przez moment jego oczy rozszerzyły się i blysnęło w nich coś... Zdziwienie? Przerażenie? Pożądanie? Nie wiadomo. Po chwili jednak jego twarz stała się na powrót spokojna. "Skąd to masz?" spytał cicho.

Lucy D. Vivian · Gość

Uniosła brwi z radosną chęcią, po czym mruknęła jeszcze ciszej:
- Jej autora rozszarpał niewidzialny demon... mówią, że każdy, kto ma z tym styk, skończy w potworny sposób... - wyszeptała - Skąd to mam? - dyskretnym ruchem głowy wskazała Ailith.

Namrael Vivian

Niespodziewanie przez jego twarz przebiegł spazm czegoś, co mogło być złością. Pochylił się do ucha Lucy i coś szepnął.

Lucy D. Vivian · Gość

Skinęła po raz kolejny głową w stronę Ailith. Uśmiechnęła się przy tym tak uroczo, że od razu widać było tą lisią obłudę, która była wpisana zarówno w jej rysy, jak i w rysy jej brata.

Namrael Vivian

"Jasna cholera..." Szepnał nieco głośniej, żeby i Ailith mogła usłyszeć. "I nic mi nie powiedziałyście?"