Stół Ravenclawu

Matthew Gainsborough

O, tak. Też się zdziwił. Uniósł nieznacznie brwi, spoglądając na butelkę. A potem na Natalie, w którą butelka była wycelowana.

Cóż robić. Gra to gra. Nie dwuosobowa, Ingart miał rację.
Zakręcił ponownie.

Maxwell Ingart

Pierwszy raz - ponownie Natalie.
Drugi - sam Gainsborough.
Trzeci - Amelia.

Do trzech razy sztuka? Max znowu trzepnął swojego SUMowicza w potylicę, gdy dostrzegł, że ten nie czyta, tylko wgapia się w Matta. Jakże uszczęśliwionego, prawda?

Julie White

Ostatecznie.
Usiadła trochę z boku, wciąż się przyglądając.

Natalie Hepburn

Uniosła brwi.
Wysoko.

Amelia Hammett

Jej brwi zniknęły pod gęstą grzywką.
- Znaczy, że co? - zapytała zdezorientowana, patrząc na Matta.

Matthew Gainsborough

- Hmm... - skomentował, zerkając to na butelkę, to na Amelię.
Podszedł do panny Hammet z miną straceńca.
- A ona w ogóle gra..? - przypomniał sobie, zerkając przez ramię na Maxwella.
Ostatnia deska ratunku?

Maxwell Ingart

- Znaczy, że "niech żyje czułość między Krukonami". Albo będziesz się mogła popastwić nad Mattem.
Korzystając z tego, że nikt nie zareagował na Julie, zrobił jej miejsce koło siebie i najwyraźniej nie widział przy tym wysiłków współlokatora.

Amelia Hammett

Spojrzała na niego spod byka.
- Można uznać, że gram, Gainsborough... - mruknęła, chyba sama również średnio zadowolona z takiego obrotu. Butelki.

Julie White

Przesiadła się bliżej Maxa, z racji zrobionego miejsca. Złożyła ręce na kolanach i w sumie to nic więcej. Żadnych elokwentnych wywodów czy czegoś takiego.

Matthew Gainsborough

Chrząknął niepewnie i schylił się nad Hammetówną. Całować...? Wybrać jakieś dziwne zadanie..? Kto wie, co ona wymyśli...?
Westchnął, zbliżając się do niej powoli. Cały czas obserwował. Jej oczy. Twarz. Usta...
Usta.
Przewrócił oczami. Co to to nie.
- Wybieram zadanie - wypalił, dosłownie w ostatnim momencie. I odetchnął.

Amelia Hammett

Dziewczyna zaczerwieniła się po same uszy i podkuliła nogi na krześle, obejmując je ramionami. Spojrzała krzywo na Matta.
- W takim razie wyrecytuj nam tu wiersz. Miłosny. Do konkretnej osoby - rzuciła szybko, jeszcze bardziej czerwona.

Natalie Hepburn

Natalie, która dotąd uparcie spoglądała na swoje stopy, uniosła głowę i spojrzała na Amelię z niedowierzaniem.

Maxwell Ingart

Trochę mu się zrobiło żal Hammettówny. No tak, dziewczyna której nikt nie chce pocałować. Na starość będzie sfrustrowaną teściową, koszmar... Pewnie dlatego tak dokopała biednemu Krukonowi. Cóż, jego pech, że tak wykręcił.

Matthew Gainsborough

Podrapał się po brwi.
- Myślałem, że wymyślisz coś głupszego - "pochwalił" Amelię i przeszedł kilka kroków wzdłuż stołu.
- Sprecyzuj. Do osoby tu obecnej, czy może być na przykład do matki. Własna improwizacja, czy jakiś klasyk.

Amelia Hammett

- Tu obecnej, własna improwizacja, wielmożny panie - odparła, zaciskając dłonie jeszcze mocniej na łydkach.
- Najlepiej gdzie poeta umiera na końcu - dodała zdecydowanie ciszej.
Sfrustrowana teściowa? Najpierw musi sobie znaleźć męża, żeby móc zostać teściową... A to tez wcale nie taka prosta sprawa.