Stół Ravenclawu

Amelia Hammett

- Nie ma żadnej wojny -burknęła pod nosem, coraz podejżliwiej przyglądając się obu dziewczynom. - O czym ty mówisz?

Ailith Ingart

- Wojna jest zawsze, taka czy inna - wzruszyła ramionami, na pozór beznamiętnie.

Lucy D. Vivian · Gość

- Nie? Jeszcze dzisiaj słyszałam coś o 'szlamach'. To nie jest wojna? Wojna umysłu, myśli. Jeśli będzie chociaż jedna osoba, która tak myśli, zawsze będzie można mówić o oponentach - Lucy zmrużyła zimne, porcelanowe oczy - Nie lubię być nazywana kundlem tylko z racji swojego pochodzenia.

Thrudy Steward

- Biorąc pod uwagę, że prawda jest tylko umownym stanem rzeczy, to właściwe możesz mieć rację. - Skończyła jeść kawałek placka i przesunęła wszystkie okruszki w jedno miejsce.

Amelia Hammett

- Szlamy? A czy ci wszyscy maniacy czystości krwi nie poprzestali przypadkiem propagować tych głupot po upadku Sami-Wiecie-Kogo? W końcu ustawowo zniesiono takie podziały - mówiła coraz ciszej, jakby traciła pewność swych słów pod spojrzeniem kolorowych oczu Gryfonki.

Ailith Ingart

- Czemu nie nazywasz po imieniu kogoś, kto przecież jest trupem? - spytała tonem wskazującym na zwykłą ciekawość, bez mrocznych zamiarów. A jeżeli takowe były, to naprawdę dobrze zamaskowane.

Thrudy Steward

- Uznanie czystości krwi nie rozpoczęło się od Voldemorta i na nim się nie skończyło. - Stwierdziła krótko, posyłając Amelii przyjazny usmiech.

Amelia Hammett

Amelia zarumieniła się mocno. Nie czuła się pewnie w tym towarzystwie. Miała wrażenie, że tylko czyhały na każde jej słowo, by je podważyć.
- Eee, to przyzwyczajenie - odparła spuszczając wzrok.

Ailith Ingart

Chciała posłać Amelii krzepiący uśmiech. Nie potrafiła, więc zrezygnowała.
W końcu zdjęła dłoń z ramienia młodej gryfonki i niedbale przeczesała swoje długie, rude włosy, wodząc nieco mętnym wzrokiem po sali.

Thrudy Steward

- Voldemort był złym człowiekiem i każdy ma prawo do strachu przed kimś takim, bez sumienia, duszy i serca. - Obięła ramieniem Amelię, by dodać jej otuchy.

Lucy D. Vivian · Gość

- No cóż. Ta... ble.. bleah... Leah?... wspominała coś o szlamach. Żadne z moich rodziców nigdy nie używało różdżki. Mam czuć się gorsza? - rozejrzała się ze szczerym pytaniem w oczach, bez ironii czy fanatyzmu. Po raz pierwszy od dłuższej chwili przypominała dziecko, które pyta, dlaczego akurat tak musi być.

Ailith Ingart

- Ależ miał serce - mruknęła w przestrzeń. - W końcu to bardzo ważny organ.

Amelia Hammett

Uśmiechnęła się w podzięce do Thru. Była wdzięczna za ten gest.
- Nie czuj się gorsza - rzekła cicho do dziewczynki. - Moi też są mugolami, tyle że matka ma dar. I jakoś nie czuję przez to gorsza - burknęła i spojrzała na Ailith.
- Może i miał serce, ale z kamienia.

Ailith Ingart

- Wątpię. Kamienie nie krwawią - odrzekła z dziwnym spokojem.

Lucy D. Vivian · Gość

- Z kamienia jest niedobre - uśmiechnęła się dziewczynka - Najlepsze są z porcelany. Skoro więc nie jestem gorsza, czemu tamta dziewczyna ze Slytherinu uważała, że jest lepsza i wydaje z siebie odgłosy godowe do Namraela i Maxwella? - prychnęła - Nie wolno.