Pomarańczarnia

Amelia Hammett · Wysłany: Sob 19:50, 03 Mar 2007 Temat postu:

Dziewczyna nagle się od niej odsuneła.
- też zostawiłam tam swoje rzeczy - odparła i gdy spojrzała na zegarek ogarnęła ją lekka panika. - Nie zdążę po nie pójść, za chwilę mam eliksiry! Mogłabyś uje zabrać i oddać najwyżej później? - zapytała błagalnie, wstając.

Sheena Sargeant · Wysłany: Sob 19:54, 03 Mar 2007 Temat postu:

- Oczywiście, oczywiście. Leć na zajęcia i nie przejmuj się. Jesteś piękna, kochana, wspaniała i każdy facet jest twój. - Sheena również wstała i pocałowała przyjaciółkę w policzek by dodać jej otuchy.

Amelia Hammett · Wysłany: Sob 19:56, 03 Mar 2007 Temat postu:

- Jasne - mruknęła jednak zdobyła się na lekki uśmiech, po czym wyszła z pomieszczenia na mroźne błonia.

Sheena Sargeant · Wysłany: Sob 19:57, 03 Mar 2007 Temat postu:

Gryfonka, w o wiele lepszym nastroju, czując, że udało jej się naprawić to, co zepsuła udała się do biblioteki.

Michelle Johnson · Wysłany: Sob 19:58, 03 Mar 2007 Temat postu:

Michelle wbiegła do środka.
Borze, co ja zrobiłam - pomyślała, po czym usiadła na posadzce.

Michelle Johnson · Wysłany: Sob 20:01, 03 Mar 2007 Temat postu:

Po chwili jednak wstała i wyszła. Musiała znaleźć Sheenę i Amelię.

Charley Mahony · Wysłany: Nie 11:57, 18 Mar 2007 Temat postu:

Z nieodłącznymi okularami na czerwonym sznurku, weszła do oranżerii. W powietrzu unosił się lekki zapach kwiatów. Charley z ciekawością zaczęła przyglądać się roślinom. Upewniwszy się, że nikt nie widzi, zerwała kilka ładnie wyglądających kwiatów i zaczęła pleść z nich wianek.

Charley Mahony · Wysłany: Nie 12:47, 18 Mar 2007 Temat postu:

Skończyła. Z wiankiem na głowie i uśmiechem na ustach wyszła z oranżerii.

Maxwell Ingart

Zaszył się tutaj.
Zaszył się tutaj, bo pachniało pomarańczami.
Zaszył się tutaj, bo pachniało pomarańczami, a on je lubił.
Zaszył się tutaj, bo pachniało pomarańczami, a on je lubił i w dodatku chciał doczytać książkę.
Zaszył się tutaj, bo pachniało pomarańczami, a on je lubił i w dodatku chciał doczytać książkę, korzystając z tego, że w okolicy nikt się nie kręcił.
Tylko
jakoś
tak
kręciło
mu
się
w
głowie
od
intensywnego
zapachu.
Przymknął oczy ze zmęczeniem i upuścił książkę, która znalazła swe miejsce pod ławkę, na jakiej siedział. Nie chciało mu się wstawać.

Natalie Hepburn

Znalazły go na jakiejś ławce, na wpół przytomnego.
- Co mu jest? - zapytała Natalie niepewnie, drapiąc się po podbródku.
Podeszła do ławki i usiadła koło Ingarta. Klepnęła go w ramię.
- Hej, Ziemia do Maxa - zawołała.

Amelia Hammett

- Nie mam pojęcia - mruknęła, wchodząc za Natalie i opierając się na ławce. Przyglądała się rudemu i o mało nie warknęła czegoś, gdy dziewczyna usiadła obok niego.

Maxwell Ingart

Zamrugał, sprawiając że jego rude rzęsy zatrzepotały nerwowo. Poprawił okulary, które zsunęły się na koniec nosa.
- Wiesz, że brutalne budzenie jest ahumanitarne? - mruknął, przeciągając się i rozcierając zdrętwiały kark. - Która godzina...?

Natalie Hepburn

Uśmiechnęła się.
- Następnym razem będę delikatniejsza - powiedziała wesoło i wzruszyła ramionami. - Nie mam pojęcia, która jest godzina. Wczoraj zgodziłeś się pozować, pamiętasz?
Przechyliła lekko głowę w prawo.

Maxwell Ingart

- Pamiętam - przyznał, gdy udało mu się jakoś doprowadzić się do porządku i podnieść książkę z podłogi.

Amelia Hammett

A Amelia dalej stała, z jedną ręką w kieszeni i drugą opartą na ławce. Przyglądała się Natalie i Maxowi. Jednak nic nie mówiła.