Wieża astronomiczna.

Maxwell Ingart

Spojrzał na notes.
- Mam ten twój poprzedni - mruknął niechętnie, przewracając kartkę kolejnego tomiska i przesuwając palcem po opisie demona, który ukrywał się w materiałach. Na przykład robił za nawiedzony obrus. Albo okultystyczną firankę.

Terry Wingstock

Uśmiechnął się ukradkiem.
- Domyśliłem się - parsknął.

I przewrócił kolejną kartkę.

Maxwell Ingart

- Czyl;i nie tylko wierszokleta szukający kłopotów, ale i medium? Oj, Wingstock, Wingstock... Tobie to kiedyś naprawdę wyjdzie bokiem. Razem z jakimś nożem najpewniej.

Terry Wingstock

Zamyślił się. Na moment.
- Z tym wierszokletą to nie specjalnie wiem, co masz na myśli... - zmarszczył brwi.

A potem coś mu się chyba przypomniało. Bo uśmiechnął się jakoś tak wesoło prawie.
- Noży nie byłbym taki pewien. Żeby nóż wszedł jednym i wyszedł drugim bokiem potrzeba albo długiego ostrza przesyconego czymś, co zmiękczy tkanki, albo dosyć dużej siły... W jednym i drugim przypadku wypadałoby wziąć pod uwagę mój refle... - urwał. Bo chyba coś znalazł w książce.

Ołówek zaczął szurać po kartce.

Maxwell Ingart

- Co masz?
Ominął bez większego przejęcia sprawę noży. Niech Gryfon mówi co chce, kiedyś się doigra.

Terry Wingstock

Wskazał palcem otwartą stronę.

- Mam wrażenie, że to to... - mruknął do rudego.

Maxwell Ingart

Zbliżył się i spojrzał mu przez ramię, śledząc spojrzeniem tekst.
- Pasuje. Jak na moje to to, jakieś dokładniejsze dane? Cholera, a to podobno ja w tej rodzinie jestem piromanem...
Przewrócił stronę, szukając dalszych informacji i odgarniając rude włosy w twarzy. Wcale mu się to nie podobało. Wcale a wcale.

Terry Wingstock

Skrzywił się. Jego głupi uśmiech gdzieś sobie poszedł.

- Oni się tu plączą w zeznaniach... - wstał i przyniósł książkę, którą czytał wcześniej - Widzisz..? Tu każą żeby tak, tu żeby nie...

Westchnął. I wbił oczy w podłogę.
- Max, znasz kogoś, kto się na tym cokolwiek zna..? Na tym i na NIEJ...?

Maxwell Ingart

- Na niej znam się ja. Na tym... Widzisz, ujmę to tak: zdecydowanie bezpieczniej będzie, jeśli uporządkujemy to sami. Od początku do końca. Można wtajemniczyć Murraya. Nie zna się na demonach, ale na tym, czy powinna po czymś takim przeżyć, to jak najbardziej.
Porównał daty wydań obu książek, starszą odsunął, skonfrontowawszy jeszcze kilka informacji.
- To jest poprawne, bo przy żywiołakach nie ma moralizatorskich opowieści o stawianiu mleka dla skrzatów i kręgach z grzybów. - Uznał z pewnością oczytanego Krukona.

Terry Wingstock

Pokręcił ciężko głową.
- Max, on po tym całym LA ma problem chyba sam z własnymi sprawami. Ktoś inny... - zamyślił się.

Maxwell Ingart

- Nie mam pomysłu - uciął.

Terry Wingstock

Podrapał się po głowie.
- A tam w Pod..? Nikt, zupełnie nikt..? Moja rodzina odpada. Oni znają się na wszystkim, tylko nie na ratowaniu... - mruknął z niezadowoleniem.

Maxwell Ingart

- A moja to sami lekarze. Od pokoleń sami medycy i egzorcyści - zaszydził cicho. - Niby są tacy różni - przyznał wreszcie niechętnie, szukając w innych książkach czegoś na temat ognia. - Ale muszę przemyśleć to wszystko dokładnie i zanalizować, jeśli już się upierasz na sprowadzanie kogokolwiek.

Terry Wingstock

Potarł brew palcem.
- Nie mówię koniecznie o sprowadzaniu. Sprawa jest w naszym interesie, więc chyba będzie trzeba się pofatygować do kogoś, nie na odwrót - odparł i oparł się o ścianę.

Wbił zmęczone spojrzenie w notatki.

Maxwell Ingart

- Zobaczymy.
I tyle. O wiele później wieża znów stała pusta. Bez Gryfona, Krukona, ich notatek, zaklęć na drzwiach i książek.
Poleźli w cholerę.